Nazwa: Pielęgnica managuańska, Apasz managuański

Nazwa łacińska: Parachromis managuensis

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Ameryka Środkowa

Wielkość: 35-45 cm

Usposobienie: Agresywne

Wielkość akwarium: > 400 l

Temperatura wody: 24-29 °C

Parametry wody: Średnio twarda, pH 7,0-8,6

Pokarm: Żywy, mrożony, mięsny

Charakterystyka:
Naturalny zasięg gatunku rozciąga się od rzeki Ulua w Hondurasie przez Nikaragua do rzeki Matina w Kostaryce. Został też introdukowany do większości innych krajów w Ameryce Środkowej, a także na Hawaje, Stany Zjednoczone, do Filipin i Singapuru. Zamieszkuje rożne siedliska, choć preferuje silnie zeutrofizowane, ciepłe wody stojące o mulistym dnie.

W akwarium Pielęgnica managuańska (Parachromis managuensis) dorasta do 45 cm, choć w naturalnym środowisku można spotkać osobniki nieco większe. Gatunek ten posiada masywne, bocznie spłaszczone ciało o dużej głowie i wystającej dolnej szczęce. Ubarwienie zmienne, zależnie od okresu życia i naturalnego środowiska ryby. Podstawowym kolorem jest srebrzystobiały, czasem z zielonkawym, turkusowym lub żółtawym nalotem. Pokrywy skrzelowe połyskują czerwonawo. Całe ciało wraz z płetwami pokryte jest drobnymi, nieregularnymi ciemnymi cętkami, przypominającymi cętki jaguara. Plamki te czasem łącza się tworząc linie lub większe plamy. Młode osobniki mają na ciele kilka szerokich ciemnych pasów, które zanikają w okolicy linii bocznej. Wraz z dorastaniem pasy zanikają, ustępując miejsce nieregularnym cętkom. Ubarwienie samca i samicy jest podobne, ale u samic częściej tworzą się pasy. Ponadto samice są mniejsze i bardziej okrągłe od samców.

Pielęgnica managuańska jest bardzo agresywną i terytorialną rybą. Najlepiej trzymać pojedynczego osobnika lub naturalnie dobraną parę. Próba połączenia obcych sobie pielęgnic może zakończyć się śmiercią jednej z nich. Jako towarzystwo należy wybierać jedynie inne równie duże i silne pielęgnice, najlepiej o odmiennym ubarwieniu. Mniejsze ryby zostaną potraktowane jak pożywienie.

Gatunek ten wymaga dużego akwarium z zapewnionymi licznymi kryjówkami i wolną przestrzenią do pływania. Dekoracje należy dobrze zabezpieczyć przed przesuwaniem. Hodując tę rybę raczej niewskazane jest umieszczanie roslin, jeśli już, to lepiej wybierać te bardziej odporne i odpowiednio je zabezpieczyć przed wykopaniem. Podłoże powinno być ciemne, a oświetlenie mało intensywne. Wskazana wydajna filtracja i dynamiczny przepływ wody.
Pielęgnica managuańska jest drapieżnikiem, który w naturalnym środowisku poluje na mniejsze ryby i bezkręgowce. W hodowli można im podawać mrożone filety rybne, dżdżownice oraz larwy owadów.

Rozmnażanie:
Gatunek dość łatwy do rozmnożenia w akwarium, pod warunkiem posiadania naturalnie dobranej pary. Samica składa na oczysczonym kamieniu do 2000 jaj, które po zapłodnieniu przenosi do dołka wykopanego w podłożu. Po około 70 godzinach z jaj wykluwają się larwy. Oboje rodzice opiekują się zarówno ikrą jak i narybkiem do 6 tygodni. Jeśli po tym czasie para ponownie złoży jaja, podrośnięty narybek lepiej odłowić, gdyż może być postrzegany przez tarlaki jako zagrożenie dla nowej partii potomstwa. Zdarza się jednak że rodzice opiekują się zarówno nowymi dziećmi, jak i starszym rodzeństwem. Młode należy karmić larwami solowca, z czasem zastępując go większymi pokarmami. Należy dbać o urozmaicona dietę narybku, inaczej mogą one „pogryzać” rodziców, tworząc na ich ciele rany.

Galeria