Nazwa: Trzciniak

Nazwa łacińska: Erpetoichthys calabaricus

Rząd: Wielopłetwcokształtne

Rodzina: Wielopłetwcowate (Polypteridae)

Pochodzenie: Wody stojące Afryki Środkowej i Zachodniej od Beniun po Gabon i Brazzaville w Kongo

Wielkość: W środowisku naturalnym 90cm, w akwarium rzadko przekracza 60cm

Usposobienie: Łagodne w stosunku do większych ryb ale nie nalezy go trzymać z małymi rybami.

Wielkość akwarium: > 250 l

Temperatura wody: 23-30°C

Parametry wody: pH 6,0-7,5 GH 5-25°dGH

Pokarm: Żywy lub mrożony taki jak krewetki, małe ryby, siekane dżdżownice, kryl, ochotka, larwy owadów.

Charakterystyka:
Popularna ryba akwariowa pochodząca z Afryki Zachodniej i Środkowej. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Erpetoichthys. Zamieszkuje płytkie stojące wody, często zamulone. Trzciniak posiada charakterystyczne, długie ciało przypominające tułów węża. Osiąga do 60 cm długości. Wybarwia się na oliwkowozielony kolor, z jasnym, żółtawym brzuchem. Nie posiada płetw brzusznych. Płetwa grzbietowa z kolei składa się z kilku wyraźnie oddzielnych promieni. Dorosły osobnik ma ich kilkanaście. Płeć najłatwiej odróżnić w okresie tarła, kiedy samiec nabiera zgrubienia na płetwie odbytowej, z kolei u samicy płetwa ta płynnie łączy się z płetwą ogonową. Ryby te mogą oddychać powietrzem dzięki pierwotnym płucom. Jest to ich dodatkowy układ oddechowy, oczywiście obok skrzeli umożliwiających oddychanie pod wodą. Potrafi przetrwać na lądzie do kilkunastu godzin pod warunkiem, że powietrze ma odpowiednią wilgotność. Ma bardzo słaby wzrok. Ten słodkowodny gatunek żyje od 10 do 20 lat.

Trzciniak potrzebuje dużo miejsca – odpowiednie akwarium powinno więc mieć przynajmniej 120-150 cm długości. Jako podłoża najlepiej użyć warstwy około 10 cm bardzo drobnego piasku, w którym ryba lubi się zakopywać w ciągu dnia. Zbiornik należy wyposażyć w korzenie, gałęzie, lub ceramiczne rurki. Te elementy będą służyć za kryjówki dla trzciniaka, który bardzo ich potrzebuje. Ryby te najbardziej lubią wodę stojącą. Powinny też mieć część akwarium w której w ogóle nie ma oświetlenia. Akwarium można obsadzić roślinami niewymagającymi dużego dostępu do światła. Akwarium koniecznie musi być szczelnie przykryte, a poziom wody powinien być obniżony o 15 cm poniżej górnej krawędzi akwarium. To utrudni trzciniakom ucieczkę.

Trzciniaka nie powinno się trzymać z rybkami mniejszymi niż 3-4 cm, bo mogę one po prostu stać się jego pożywieniem. Dobrym towarzystwem będą duże sumokształtne, kąsaczowate lub pielęgnice. Ponieważ nie są terytorialne, można je trzymać w małych grupach. Prowadza głównie nocny tryb życia. Przebywają we wszystkich partiach zbiornika, choć najwięcej czasu spędzają na dnie.

Karmienie nie jest problematyczne, choć menu składa się niemal wyłącznie z mięsa a więc pokarmów żywych lub mrożonych. Sporadycznie zdarzają się osobniki przyjmujące pokarm suchy. Przysmakiem Trzciniaka są kijanki, małe żabki, ślimaki i małże. Można też podawać im serca wołowe, które ze względu na wysoką kaloryczność pozwalają karmić ryby nawet raz na dwie noce. Pokarm wyszukują za pomącą węchu.

Rozmnażanie:
Rozmnażanie tych ryb w akwarium jest niemożliwe.

A to kilka ciekawych gatunków ryb akwariowych najczęściej wyszukiwanych na stronie podwodnekrolestwo.pl: Neon Innesa, Rodostomus, Otosek, Arapaima, Duch amazoński, Zbrojnik pospolity (nasz glonojad ;)), Zbrojnik lamparci czy Pseudomugil Paskai.

Galeria