Nazwa: Prętnik trójbarwny

Nazwa łacińska: Trichogaster chuna

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Guramiowate (Osphronemidae)

Pochodzenie: Azja

Wielkość: 5 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 60 l

Temperatura wody: 25-28°C

Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 6.0- 7.5

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Prętnik trójbarwny pochodzi z południowo- wschodniej Azji. Występuje dość obficie w rzece Ganges w północnych Indiach, w delcie Gangesu w Bangladeszu, a także w systemie rzeki Brahmaputra. Zazwyczaj zamieszkuje nisko położone, wolno płynące cieki wodne o bogatej roślinności, rowy melioracyjne, rozlewiska i zalane pola. Siedliska te często charakteryzują się sezonowym zmianom parametrów fizycznych i chemicznych. W domowych akwariach trudno spotkać okazy złowione w naturze- praktycznie wszystkie sprzedawane ryby pochodzą ze specjalnie prowadzonych hodowli.

Posiada typową dla guramiowatych, wysoką, silnie spłaszczoną bocznie sylwetkę o wydłużonych płetwach. Szczególnie charakterystyczne są bardzo długie, nitkowate płetwy brzuszne (pręciki), którym rodzina ryb zawdzięcza swoją nazwę. W optymalnych warunkach mogą dorosnąć do 7 cm długości, jednak zazwyczaj osiągają co najwyżej 5 cm. Wyposażone są w dodatkowy narząd oddechowy, tzw. labirynt, umożliwiający rybom oddychanie powietrzem atmosferycznym pobieranym z powierzchni wody.

Podobnie jak u większości gurami, płeć bardzo prosta do odróżnienia. Dojrzały samiec ma intensywnie pomarańczowe ciało z żółtą płetwą grzbietową. Dolna część głowy, brzuch i część płetwy odbytowej są czarne lub ciemnoszare. Płetwa ogonowa- pomarańczowa z żółtą obwódką. Przejścia między poszczególnymi barwami są ostre i sprawiają wrażenie, jakby ryba została pomalowana na trzy kolory. Samice są dużo bardziej niepozorne, szaro- brązowe z wyraźnym brązowym pasem biegnącym wzdłuż linii bocznej od oka do nasady ogona. Samce mają również bardziej wydłużone płetwy i ostro zakończoną płetwę grzbietową.

W sprzedaży można spotkać również różne odmiany barwne tego gatunku, takie jak red, gold czy sunset.
Pomimo, iż nie nie jest gatunkiem stadnym sensu stricto- wskazane jest trzymanie grupy 4-6 osobników (najlepiej z przewagą samic). W otoczeniu przedstawicieli własnego gatunku jest spokojniejszy, mniej lękliwy i wykazuje więcej interesujących zachowań. W grupie tworzy się wyraźna hierarchia i dominujący samiec często przegania rywali w porze karmienia. W stosunku do innych gatunków jest raczej ostrożny, wycofany i łatwo go zastraszyć. Z tego powodu nie poleca się towarzystwa dużych i agresywnych, lub bardzo energicznych ryb. Po akwarium porusza się raczej wolno, majestatycznie, większość czasu spędza tuż pod powierzchnią wody oraz w toni.

Akwarium dla prętnika trójbarwnego powinno być gęsto obsadzone roślinami, również pływającymi. Jako dekoracji można użyć korzeni, kamieni i kawałków drewna. Opcjonalnie można użyć ceramicznych rurek lub małych doniczek. Zaleca się również umieszczenie w zbiorniku suchych liści dębu, buku lub ketapangu, które zapewnią dodatkowe schronienie a także pozwolą na rozwój korzystnych mikroorganizmów, które będą stanowić pożywienie dla narybku. Oświetlenie nie powinno być zbyt intensywne. Ponieważ w naturze żyją w wodzie o niewielkiej ilości tlenu ( a także potrafią oddychać labiryntem), nie ma potrzeby dodatkowego napowietrzania wody. Należy również unikać filtrów powodujących zbyt intensywny ruch wody. Konieczna jest natomiast osłona, która umożliwi rybom wyskakiwanie, a także zapewni dostęp do ciepłego, wilgotnego powietrza.
W naturalnym środowisku gatunek ten poluje na owady i małe bezkręgowce. W akwarium chętnie przyjmuje większość dostępnych pokarmów, w tym suche płatki, jednak powinien regularnie dostawać pokarmy żywe lub mrożone, takie jak rozwielitki, micro świerszcze czy ochotka.

Rozmnażanie:
Gatunek ten można rozmnażać zarówno w parach, jak i większych grupach, często do rozmnożenia dochodzi też bez interwencji akwarysty. Elementem skłaniającym do tarła jest na pewno duża ilość roślin pływających oraz łodygowych, sięgających tafli wody.
Przed planowanym tarłem ryby powinny być obficie karmione wysokobiałkowym pokarmem. Gotowa do tarła samica będzie miała wyraźnie zaokrąglony brzuch, samiec natomiast będzie prezentował wyjątkowo intensywne barwy.

Tarło jest inicjowane przez samca, który przy powierzchni buduje gniazdo z piany- zazwyczaj w rogu zbiornika lub pod szerokim liściem. Kiedy budowla jest zakończona- prezentuje swoje wdzięki, aby zwabić wybraną partnerki. Kiedy samice podpływa- ryby pływają wokół siebie dotykają się “pręcikami”, a następnie następuje uścisk, w czasie którego samiec oplata samicę. W czasie tego aktu uwalniane są jednocześnie ikra i mlecz. Samica składa jednorazowo około 20 jaj, które samiec bierze do pyska i przenosi do gniazda. Po jakimś czasie akt jest powtarzany, i tak do momentu aż samica uwolni wszystkie (czyli około 300) jaja. Na tym jej rola się kończy- jest przepędzona przez samca i to on odtąd sprawuje opiekę nad potomstwem. Opieka ta polega głównie na pilnowaniu gniazda i przeganianiu każdego intruza, który znajdzie się w pobliżu. Młode wykluwają się po 2-4 dniach. Początkowo trzymają się powierzchni wody, a po kolejnych 2-3 dniach zaczynają swobodnie pływać po akwarium. Początkowo można im podawać pokarm w postaci płynnej lub pylistą suchą paszą, po około tygodniu są już na tyle duże, żeby przyjmować mikro nicienie lub larwy solowca. Narybek szybko rośnie, jednak jest wrażliwy na zmiany chemii wody i wahania temperatury.

Galeria

Prętnik trójbarwny