Nazwa: Gurami księżycowy, Gurami drobnołuski

Nazwa łacińska: Trichogaster Microlepis

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Guramiowate (Osphronemidae)

Pochodzenie: Azja

Wielkość: 15 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: >120 l

Temperatura wody: 26 - 30°C

Parametry wody: pH 6,0-7,5, miękka do średnio twardej

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:

Gurami księżycowy (Trichogaster Microlepis) pochodzi z południowo- wschodniej Azji. Zamieszkuje wody stojące: Bagna, stawy i torfowiska, szczególnie te, w których występuje obficie roślinność wodna i marginalna.

Ryba o mocno spłaszczonej sylwetce i srebrzystym, mocno lśniącym ciele. Jej łuski mają zdolność silnego odbijania światła, co sprawia, że nawet w słabo oświetlonym zbiorniku wokół ryby widoczna jest jakby księżycowa poświata (stąd nazwa). Płetwa grzbietowa i płetwa ogonowa w kolorze ciała, lekko przezroczyste. Płetwy piersiowe przekształcone w długie nitkowate wyrostki- u dojrzałych samców mają one kolor czerwony lub pomarańczowy, natomiast u samic przyjmują barwę białą lub żółtą. Pysk skierowany ku górze, z charakterystyczny wklęsły profilem, sprawiającym, że ryba wygląda, jakby miała zadarty nos. Jak wszystkie ryby labiryntowe, posiada dodatkowy narząd pozwalający na oddychanie powietrzem atmosferycznym.

Płeć dość łatwa do odróżnienia. Poza różnicą w kolorze płetw piersiowych- samce są smuklejsze i mają ostro zakończoną płetwę grzbietową i ogonową, podczas, gdy u samic są one zaokrąglone.

Gurami księżycowe są  spokojne, raczej nieśmiałe, choć zdarzają się przypadki podskubywania  towarzyszy. Z reguły jednak dobrze adaptują się wśród innych gatunków, pod warunkiem, że nie będą to bardzo agresywne i aktywne ryby. Dojrzałe samce mogą wykazywać zachowania terytorialne wobec przedstawicieli własnego lub podobnie wyglądających gatunków. Można trzymać zarówno parę, jak i grupę gurami, w tym drugim przypadku warto jednak mieć na uwadze, że ryby będą potrzebować sporej przestrzeni i dużej ilości kryjówek.

Podczas urządzania zbiornika dla Gurami księżycowego konieczne jest zarówno zapewnienie otwartych przestrzeni do pływania, jak i spokojnych, zarośniętych kryjówek. Ze względu na to, że gatunek ten często uszkadza rośliny, najlepiej wybierać takie o twardych liściach i silnym systemie korzeniowym. Oświetlenie niezbyt intensywne, najlepiej rozproszone. Z uwagi na to, że ryba produkuje sporo zanieczyszczeń- konieczny wydajny filtr, nie powodujący jednak silnego przepływu wody. Wskazana również cotygodniowa podmiana około 25% wody w zbiorniku.

W swoim naturalnym środowisku Gurami księżycowy żywi się głównie zooplanktonem oraz owadami, które łapie nad powierzchnią wody. W hodowli akceptuje praktycznie każdy rodzaj pokarmu, jednak ze względu na dobrostan ryby, podstawę jego diety powinny stanowić żywe i mrożone pokarmy mięsne, takie jak ochotka, rurecznik czy rozwielitki. Co jakiś czas można podawać gotowane warzywa lub szpinak.

Rozmnażanie:

Gatunek jajorodny. Aby zachęcić ryby do rozmnażania należy obniżyć twardość wody i jednocześnie stopniowo podnoś jej temperaturę do 32-33°C. Najlepiej przenieść parę tarlaków do oddzielnego, częściowo zacienionego zbiornika z dużą ilością roślin, w tym roślin pływających i niskim poziomem wody. Samiec buduje na powierzchni z piany i części roślin pływające gniazdo, do którego zaprasza samicę, wykonując przed nią specjalny taniec. Uwalniane jaja są zapładniane i wędrują do gniazda. Tarło może trwać do 2 godzin. Po złożeniu jaj samicę należy odłowić, w przeciwnym razie może ona zostać „przepędzona” przez partnera. Opieką nad ikrą zajmuje się samiec. Wylęg następuje po 2 dniach, a po kolejnych 2 dobach narybek  swobodnie pływa po zbiorniku w poszukiwaniu  pożywienia. W tym momencie warto odłowić również samca. Maluchy  karmimy pokarmem micro. Młode są bardzo wrażliwe na chemię wody, dlatego lepiej zaniechać jej podmian do czasu, aż osiągną one co najmniej centymetr wielkości.

Ciekawostki:

Gurami księżycowy  jest w południowo-wschodniej Azji cenioną rybą konsumpcyjną.