Nazwa: Geophagus altifrons

Nazwa łacińska: Geophagus altifrons

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: 20 - 22 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 600 l

Temperatura wody: 22-30°C

Parametry wody: Miękka, pH 5,0-7,0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Gatunek znany z większości dopływów środkowej i dolnej Amazonki, w tym w tym Rio Madeira, Rio Negro, Rio Paru, Rio Purus, Rio Tapajos i Rio Xingu. Geophagus altifrons zamieszkuje czyste i czarne wody o błotnistym lub piaszczystym podłożu, z dużą ilością zatopionych gałęzi i korzeni.

Podobnie, jak wszystkie ziemiojady, posiada wysoką, bocznie spłaszczoną sylwetkę ze skierowanym ku dołowi otworem gębowym. Płetwa grzbietowa ciągnie się przez niemal całą długość ciała i dzięki silnie wydłużonym promieniom przypomina grzebień. Szczególnie wydłużone są ostatnie promienie. W zależności od miejsca pochodzenia ryby różnią się ubarwieniem. Dominującymi kolorami są błękitny i pomarańczowy- złoty, momentami przechodzący w czerwień. Całe ciało ryby pokryte jest silnie połyskującymi łuskami w tych kolorach, tworzącymi cienkie pasy. Na płetwie ogonowej i płetwach odbytowych paski te przechodzą w błękitne kropki na pomarańczowym tle. Na płetwie grzbietowej kolory te tworzą dość nieregularne wzory. Płetwy piersiowe również pomarańczowe z niebieskimi promieniami- pierwszymi silnie wydłużonymi, przekształconymi w nitkowate wyrostki.

Geophagus altifrons jest gatunkiem stadnym i najlepiej czuje się w grupie co najmniej 6-8 osobników. W stadzie szybko wykształca się hierarchia. Mniejsza grupa może spowodować, że słabsze osobniki będa zastraszane przez osobniki dominująca. W stosunku do innych gatunków ryba jest raczej łagodnie usposobiona i z powodzeniem może być trzymana z akwarium towarzyskim. Niewskazane jest trzymanie razem z dużymi i agresywnymi gatunkami, szczególnie przebywającymi w dolnej części zbiornika. Z kolei bardzo małe ryby mogą zostać zjedzone. Gatunek dość aktywny, większość czasu spędza na dnie akwarium.

Najważniejszym elementem wystroju dla tego gatunku jest miękkie, piaszczyste podłoże. Grubszy żwir lub małe kamyczki mogą uszkodzić włókna skrzelowe, a nawet mogą być sprawcą wewnętrznych uszkodzeń. Dodatkowo jako dekoracji można użyć kamieni, korzeni i kawałków drewna. Jakość wody ma ogromne znaczenie, ponieważ ten gatunek ziemiojadów jest bardzo wrażliwy na pogorszenie jakości wody i wahania parametrów chemicznych. Z tego powodu nigdy nie należy ich wprowadzać do biologicznie niedojrzałego zbiornika. Najlepszym sposobem na uzyskanie pożądanej stabilności jest nadmierne filtrowanie zbiornika przy użyciu kombinacji zewnętrznych i wewnętrznych filtrów kanistrowych oraz przeprowadzanie regularnych podmian wody. Rośliny nie są konieczne, a ze względu na ciągłe przekopywanie podłoża utrzymanie roślinności w akwarium może być trudne. Można zastosować rośliny w doniczkach, lub zabezpieczyć je obkładając dookoła kamieniami. Oświetlenie nie powinno być zbyt intensywne.

W naturalnym środowisku ryby żywią się małymi bezkręgowcami oraz drobnymi szczątkami roślinnymi i zwierzęcymi, które znajdują, przesiewając podłoże. Nawet dorosłe osobniki nie są zdolne do przyjmowanie większych pokarmów. W akwarium można im podawać tonące granulki i płatki, a także żywe lub mrożone pokarmy takie jak tubifex, artemia lub larwy komarów.

Rozmnażanie:
Aby doczekać potomstwa przede wszystkim trzeba posiadać naturalnie dobraną parę. Niestety przedstawiciele tego gatunku są dość wybredni jeśli chodzi o dobór partnerów i zestawienie ze sobą osobników, które nie beðą sobie odpowiadać może się skończyć nawet aktami agresji.
Kiedy para jest gotowa do rozmnażania wybiera odpowiednie miejsce- najczęściej płaski kamień lub kawałek drewna. Wybrane miejsce jest następnie czyszczona i bronione przed intruzami. Samica układa jaja w jeden lub więcej rzędów, po czym samiec je zapładnia. Proces powtarzany jest wielokrotnie w ciągu kilku godzin. W czasie jednego tarła zniesionych może zostać do 200 jaj. Ikrą zazwyczaj zajmuje się samica, a samiec w tym czasie patroluje otoczenie i broni potomstwo przed potencjalnym zagrożeniem.

Kiedy wszystkie jaja zostaną zapłodnione, samica bierze je do pyska, gdzie trzyma je do momentu wyklucia się młodych. Czasami oboje rodzice dzielą się obowiązkami i przekazują sobie ikrę, a potem narybek, z pyska do pyska codziennie. Po około 9-11 dniach młode są wypuszczane z pyska, aby mogły pływać po akwarium. Na początku na krótko, a w kolejnych dniach na coraz dłużej. W przypadku wykrycia jakiegokolwiek zagrożenia maluchy są z powrotem zaganiane płetwami do pyska jednego lub obojga rodziców. Opieka nad potomstwem trwa zazwyczaj przez kilka tygodni, do momentu, aż maluchy przestają mieścić się w pysku. Młodym można podawać artemię i rozdrobniony suchy pokarm.

Galeria

Geophagus altifrons