Nazwa: Buszowiec Ansorga

Nazwa łacińska: Microctenopoma ansorgii

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Błędnikowe, łaźcowate, labiryntowate (Anabantidae)

Pochodzenie: Afryka

Wielkość: 8 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 120 l

Temperatura wody: 24-28°C

Parametry wody: Miękka, pH 5,5- 7,5

Pokarm: Żywy, mrożony

Charakterystyka:
Endemiczny gatunek występujący w dorzeczu rzeki Kongo, na terenie Konga i Demokratycznej Republiki Konga i Angoli. Zamieszkuje gęsto porośnięte roślinnością brzegi rzek i wolno płynące strumienie. Zdziczała populacja tych ryb istnieje również na Madagaskarze.
Buszowiec Ansorga ma bocznie spłaszczone wydłużone ciało koloru brązowego z silnym niebiesko- fioletowym lub zielonkawym połyskiem. Wydatna, grzebieniasta płetwa grzbietowa ciągnie się od głowy, aż do ogona. Podobnej szerokości płetwa ogonowa- od mniej więcej połowy długości ryby do ogona. Na tułowiu 6-7 pionowych pasów w zielonkawym lub pomarańczowo- czerwonym kolorze. Pasy te obejmują również płetwę grzbietową, odbytową i płetwy piersiowe, które dodatkowo obrzeżone są na biało. Płetwa ogonowa zaokrąglona w kolorze brązowym. Potrafi oddychać za pomocą labiryntu, jednak jest on słabiej wykształcony niż u innych ryb labiryntowych.

Płeć dość łatwa do odróżnienia. Samce są masywniejsze, mają wydatniejsze płetwy i są znacznie żywiej ubarwione, szczególnie w czasie tarła.
Ryba dość rzadko spotykana w akwarystyce, ze względu na to że jest kłopotliwy w transporcie i trudno się asymiluje w nowych warunkach. Doniesienia na temat usposobienia tego gatunku są sprzeczne. Zazwyczaj uznaje się za spokojną, łagodną, wręcz nieśmiałą rybę. Można jednak spotkać również historię o buszowcach, które atakowały innych współmieszkańców akwarium, kalecząc ich, a nawet zabijając. Gatunek ten z całą pewnością nie powinien być trzymany z rybami dużo mniejszymi od siebie, ponieważ z natury jest drapieżnikiem i z pewnością będzie na nie polował. Z kolei towarzystwo dużych i bardzo aktywnych sąsiadów, może spowodować, że buszowce staną się nieśmiałe i zastraszone. Najlepszym rozwiązaniem zdaje się być akwarium gatunkowe z parą lub grupą ryb- aczkolwiek, w tym drugim przypadku potrzebna jest duża przestrzeń i spora ilość kryjówek, żeby złagodzić wzajemną agresję samców. Przebywa głównie w dolnej i środkowej części zbiornika. Pływa powoli, długo się aklimatyzuje, więc w początkowym okresie może być mało widoczny. Aktywny w ciągu dnia.

Wymaga obszernego akwarium, gęsto obsadzonego roślinnością i zapewniającego liczne kryjówki. Mile widziane rośliny pływające, które rozproszą światło i zapewniają rybom poczucie bezpieczeństwa. Rodzaj podłoża w zasadzie obojętny- ale ciemne sprawi, że buszowce będą się intensywniej wybarwiać. Jako dekoracji można użyć kamieni, korzeni i kawałków drewna. Konieczna wydajna filtracja, jednak nie powinna ona powodować zbyt dużego ruchu wody. Wskazane są również małe ale częste podmiany wody. Zbiornik powinien być wyposażony w pokrywę, ponieważ gatunek ten ma tendencję do wyskakiwania.

Ryba to to typowy drapieżnik, w naturalnym środowisku żywiący się owadami, skorupiakami i narybkiem innych gatunków. Rzadko udaje się przekonać buszowce do suchej karmy w postaci płatków lub granulek. Najlepiej podawać żywe lub mrożone pokarmy, takie jak ochotka, larwy komara,, krewetki solankowe wzbogacone witaminami, rozwielitki lub narybek.

Rozmnażanie:
Gatunek dość trudny do rozmnożenia w akwarium. Konieczna jest miękka, kwaśna woda. Samiec buduje wśród roślinności na powierzchni wody gniazdo z piany. Następnie próbuje zwabić partnerkę, prezentując intensywne kolory. Jeśli samica wykazuje zainteresowanie- podpływa. Para obejmie się pod gniazdem, a samiec owija swoje ciało wokół samicy. W czasie aktu jednocześnie uwalniane są jaja i mlecz. Dochodzi do niego wielokrotnie, az samice zniesie do 600 jaj, co może zająć 2-3 dni. Po uwolnieniu wszystkich jaj samiec przepędza partnerkę.

Jaja powinny się wykluć w ciągu 24-36 godzin, a narybek zacznie swobodnie pływać po kolejnych 48-72 godzinach. Rodzice mogą polować na młode, więc najlepiej jest usunąć ich ze zbiornika. Maluchom należy podawać jako pierwszy pokarm w płynie, a gdy nieco podrosną- krewetki solankowe. Bardzo ważne jest utrzymywanie ciepłej warstwy powietrza między powierzchnią wody a pokrywą przez cały czas, gdy narybek rozwija swój narząd labiryntowy, krytyczny w pierwszych tygodniach życia.

Galeria