Gurami syjamski
25 maj 2024, Posted by Guraminowate, Od 120 L do 450 L, Powyżej 450 L inNazwa: Gurami syjamski
Nazwa łacińska: Trichogaster pectoralis
Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)
Rodzina: Guramiowate (Osphronemidae)
Pochodzenie: Azja
Wielkość: 20 cm
Usposobienie: Łagodne
Wielkość akwarium: > 150 l
Temperatura wody: 23-27°C
Parametry wody: Miękka do twardej, pH 5.8- 8.5
Pokarm: Żywy, mrożony, suchy
Charakterystyka:
Występuje naturalnie w dorzeczach Mekongu i Chao Phraya w Wietnamie, Laosie, Kambodży, Birmie i Tajlandii. Trichogaster pectoralis zamieszkuje głównie rozlewiska, pola ryżowe, bagna, płytkie kanały i dopływy o słabym nurcie wody. Siedliska te charakteryzuje niski poziom i wysoka temperatura wody oraz duża ilość roślinności marginalnej. Potrafi się jednak odnaleźć w różnych biotopach, stąd można spotkać gurami syjamskie także w rzekach i stawach. W niektórych regionach ryby te są powszechnie hodowane w celach konsumpcyjnych. W rezultacie zdziczałe populacje można spotkać na terenie całej Azji południowo- wschodniej, a nawet w Nowej Kaledonii, Australii i Kolumbii.
Gurami syjamski w naturze osiąga wielkość około 25 cm. W hodowli rośnie mniej i rzadko dorasta do 20 cm. Ma wrzecionowate, bocznie spłaszczone ciało, oliwkowy grzbiet i srebrzyste lub szaro-zielone boki. Wzdłuż ciałą, od puska do nasady ogona, ciągnie się wyraźny, choć nieregularny, ciemny pas. Na całym ciele widoczne są również poprzeczne ciemniejsze pręgi, bardziej wyraźne w tylnej części ciała. Dość duże płetwy piersiowe. Płetwy brzuszne w postaci nitkowatych wyrostków. Jak wszystkie gurami potrafi oddychać powietrzem atmosferycznym za pomocą labiryntu.
Płeć dość łatwa do odróżnienia. Samiec jest smuklejszy, jego płetwa grzbietowa jest wydłużona i zakończoną spiczasto. Samice są bardziej zaokrąglone w partii brzusznej, mają też zaokrągloną płetwę grzbietową.
Jedne ze spokojniejszych i mniej terytorialnych gurami. Mogą być trzymane w akwarium towarzyskim z innymi spokojnymi rybami o podobnych rozmiarach. Nie zaleca się trzymania ze znacznie mniejszymi gatunkami, ponieważ mogą zostać zjedzone. W stosunku do innych współmieszkańców gurami syjamski jest pokojowo nastawiony, czasami wręcz nieśmiały, dlatego sąsiedztwo dużych, agresywnych ryb również nie jest wskazane. Prowadzi dzienny tryb życia, przebywa głównie przy powierzchni wody oraz w toni.
W zasadzie potrafi dostosować się niemal do każdych warunków, jednak optymalnym środowiskiem będzie dla niego gęsto porośnięte roślinnością akwarium z minimalnym nurtem wody. W zbiorniku powinno się znaleźć sporo kryjówek, ale też wolne przestrzenie do pływania. Światło powinno być rozproszone, najlepiej przez rośliny pływające. Konieczna pokrywa, która zabezpieczy ryby przed wyskakiwaniem, a także zapewni ciepłe wilgotne powietrze do oddychania. Wymagane systematyczne podmiany wody- 25% raz w tygodniu.
W naturalnym środowisku żywi się głównie materią roślinną, algami i fitoplanktonem. Poluje też na drobne bezkręgowce , w tym larwy owadów, ślimaki i pająki. W akwarium przyjmuje bez oporów większość dostępnych pokarmów.
Rozmnażanie:
Gatunek dość łatwy do rozmnożenia. Do tarła często dochodzi bez interwencji hodowcy. Ryby osiągają dojrzałość płciową wraz z dorośnięciem do 11-12 cm. Gotowość do tarła można poznać po wyraźnie zaokrąglonym brzuchu samicy i intensywniejszych barwach u samca.
Samiec buduje gniazdo z piany i kawałków roślin wśród roślinności pływającej. Kiedy budowla jest gotowa, próbuje zachęcić partnerkę do podpłynięcia. Kiedy samica podpływa, ryby trącają się pręcikami i przez jakiś czas pływają wokół siebie. Sam akt ma miejsce w typowym dla gurami uścisku tuż pod zbudowanym przez samca gniazdem. Uwalniane jaja same wypływają na powierzchnię do gniazda, lub są tam “zaganianie” przez samca. Akt powtarzany jest wielokrotnie do momentu, aż samica złoży wszystkie (około 500) jaja. Potem jest zazwyczaj przepędzana przez samca.
Samiec zajmuje się gniazdem, aż do wyklucia jaj, co następuje zazwyczaj po 20-30 godzinach. Po około 5 dniach młode zaczynają swobodnie pływać po zbiorniku w poszukiwaniu pokarmu. Najlepiej wtedy odłowić samca, bo maluchy mogą zostać przez niego zjedzone. Narybek w pierwszych dniach należy karmić pokarmem w płynie lub żelu, a następnie można podawać dafnie, artemie i larwy owadów. Narybek rośnie powoli i jest bardzo wrażliwy na zmiany temperatury wody.