Ryby akwariowe - Kirys albinos

Nazwa: Kirys albinos

Nazwa łacińska: Corydoras aeneus albino

Rząd: Sumokształtne

Rodzina: Kiryskowate (Callichthyidae)

Pochodzenie: Brazylia, dopływy Amazonki

Wielkość: do 6 cm

Usposobienie: łagodne

Wielkość akwarium: > 60 l

Temperatura wody: 20-28°C

Parametry wody: pH 6,5-7,5

Pokarm: suchy (granulowany i w tabletkach), żywy i mrożony

Charakterystyka:
Kirys albinos w naturze spotykany jest w dorzeczach Amazonki na terenie Brazylii, gdzie zamieszkuje zarówno wody płynące (rzeki), jak i stojące (jeziora i rozlewiska). Jest odmianą barwną kirysa spiżowego. Jego ciało jest białoróżowe, o lekkim połysku. Przy pysku znajduje się para wąsików. Zewnętrzna budowa opiera się na dwóch rzędach płytek kostnych. Łuski wyraźne, nachodzące na siebie tworzą swoisty pancerz. Ryby posiadają parę czerwonych, poruszających się niezależnie od siebie oczu. Promienie płetw brzusznych są przekształcone w kolce. Kirysy oddychają również powietrzem atmosferycznym przez jelito, dlatego często podpływają pod powierzchnię wody. Płeć dość trudna do odróżnienia. Samiec ma większą i ostrzej zakończoną płetwę grzbietową. Samice są trochę większe i bardziej zaokrąglone. Osobniki najlepiej czują się w stadach składających się z min. 6 ryb. Dobrze odnajdują się w akwariach wielogatunkowych, w towarzystwie ryb nie większych od siebie. Najlepszym towarzystwem będą inne kirysy, neony, mieczyki, pstrążenice i mniejsze gatunki gurami.

Akwarium powinno być nie mniejsze niż 50 cm długości. Odpowiednie otoczenie Kirysa Albinos składa się z piaszczystego dna, korzeni i skał o gładkiej nawierzchni oraz roślinności drobnolistnej i pływającej. Wszystkie elementy powinny mieć nieostre krawędzie, żeby uniknąć zranienia lub uszkodzenia wąsików. Oświetlenie zbiornika powinno być przytłumione. Osobniki łatwo przystosowują się do nowych warunków. Najlepiej czują się w wodzie o temperaturze 20-28°C, twardości 5 – 25 ºdGH i pH 6.5 – 7.5.

Nie są wymagające w kwestii pożywienia. Spożywają pokarm suchy, mrożony jak i żywy. Pokarm pobierają z dna.

Rozmnażanie:
Najlepiej rozmnażać je, gdy na każdą samicę przypadają 2 samce. Właściwym jest nakarmienie je obficie żywym pokarmem, i zmniejszenie temperatury wody o 5°C. Przed tarłem osobniki będą bardzo ruchliwe i energiczne. Rozmnażanie tego gatunku jest stosunkowo łatwe. Najczęściej dochodzi do niego samoczynnie, w dobrze utrzymanych akwariach. Rozmnażając osobniki w grupach można otrzymać nawet kilkaset jaj. Po zauważeniu ikry lepiej jest odłowić starsze osobniki. Po ok. 3 dniach następuje wylęg,
a młode chętnie spożywają larwy solowca i rureczniki.

Galeria