Nazwa: Barwniak Thomasa

Nazwa łacińska: Anomalochromis thomasi

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Afryka Zachodnia

Wielkość: 7-10 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 120 l

Temperatura wody: 22- 28°C

Parametry wody: miękka do średnio twardej

Pokarm: żywy, mrożony i suchy

Charakterystyka:
Barwniak Thomasa (Anomalochromis thomasi) jest jedynym przedstawicielem rodzaju Anomalochromis. W naturalnym środowisku zamieszkuje obficie porośnięte strumienie i rzeki. Początkowo występowanie gatunku ograniczano do Sierra Leone, z czasem odkryto te ryby także na terenie zachodniej Liberii i pogranicza z Gwineą. Charakteryzuje się dość wysoką, bocznie spłaszczoną sylwetką o szarej barwie z neonowo połyskującymi plamkami na łuskach. Na ciele można dostrzec sześć nieco ciemniejszych pionowych pasów, z których najwyraźniejszy jest środkowy (mniej więcej w połowie ciała) i ostatni (u nasady ogona). Duża płatwa grzbietowa ciągnąca się przez prawie całą długość ciała, obrzeżona na czerwono. Płeć dość trudna do rozpoznania poza okresem tarła, kiedy ryby nie są dobrze wybarwione. Samiec jest nieco większy od samiczki, ma również ostrzej zakończoną płetwę grzbietową i odbytową. U dojrzałych samców można też zauważyć wyściółkę tłuszczową na czole, która sprawia, że sylwetka staje się bardziej „kwadratowa”. Samica z kolei jest bardziej wybarwiona od samca.

Ryby te są z reguły łagodne i towarzyskie, poza okresem tarła, kiedy ujawniają terytorialne zachowania. Najlepiej trzymać parę lub niewielką grupę. Przebywają głównie w dolnej i środkowej części zbiornika. Mogą być trzymana z innymi spokojnymi rybami. Przy agresywnych gatunkach mogą stać się osowiałe
i nieśmiałe.

Akwarium dla Barwniaka Thomasa powinno być dość duże, obficie obsadzone roślinności i niezbyt jaskrawo oświetlone. Jako podłoża najlepiej użyć drobnego, ciemnego piasku lub żwiru oraz płaskich kamieni. Wystrój można uzupełnić korzeniami, wśród których ryby lubią urządzać sobie kryjówki. Ryba jest bardzo tolerancyjna jeśli chodzi o parametry wody, toleruję wodę miękką i średnio twardą o pH między 6,0 a 7,5 i temperaturze z zakresu od 22 do 28°C. Adaptuje się także w wodzie o lekkim zasoleniu, choć nie są to dla niej idealne warunki.

Mało wymagająca ryba w kwestii wyżywienia. Chętnie pobiera każdy żywy i mrożony pokarm, jednak należy pamiętać o urozmaiceniu diety. Do pokarmu sztucznego zazwyczaj należy ją przyzwyczaić. Znane są też z tego, że z entuzjazmem oczyszczają akwarium ze ślimaków.

Rozmnażanie:
Rozmnożenie Barwniaka Thomasa może nastręczyć nieco trudności bowiem trudno jest znaleźć odpowiednią parę. Nawet pary, które samodzielnie dobrały się w stadzie, po przeniesieniu do zbiornika tarliskowego czasami tracą sobą zainteresowanie. W związku z tym najlepiej rozmnażać je w zbiorniku ogólnym, pod warunkiem, że nie ma w nim współmieszkańców mogących zjeść ikrę lub narybek.
Aby zachęcić ryby do tarła należy zapewnić im miękką wodę o pH poniżej 7,0 i podnieść temperaturę do 26-28°C. Gdy ryby są dobrane i wszystko jest gotowe do tarła, samica czyści wszystkie kamienie na terytorium samca. Następnie składa do 500 jaj na płaskiej powierzchni, które potem są zapładniane przez samca. Samiec albo oboje rodziców pilnują ikry przed intruzami, aż do czasu, kiedy po 2-3 dniach wylęgną się larwy. Rodzice przenoszą młode do wykopanych wcześniej w podłożu dołków, gdzie przebywają one przez kolejnych kilka dni, do czasu aż zużyją zapasy z woreczków żółtkowych. Po tym czasie zaczynają swobodnie pływać po akwarium w poszukiwaniu jedzenia. Można je karmić rozdrobnionymi larwami solowca oraz artemią. Jeszcze przez około miesiąc rodzice interesują się młodymi, po tym czasie mogą ponownie odbyć tarło. Narybek jest odporny na warunki wody, jednak dość trudny do wykarmienia
i bardzo powoli rośnie.

Galeria

Barwniak Thomasa