Nazwa: Mandi mały

Nazwa łacińska: Pimelodus pictus

Rząd: Sumokształtne

Rodzina: Mandiowate (Pimelodidae)

Pochodzenie: Wody Kolumbii i Peru, rzeki Amazonka i Hyanuary

Wielkość: 12 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 240 l

Temperatura wody: 24-28°C

Parametry wody: pH 6,5-7,0 GH 5-16 °dGH

Pokarm: Suchy, żywy, mrożony

Charakterystyka:
Mandi mały (Pimelodus pictus) to ryba naturalnie występująca w Kolumbii i Peru. Cechą charakterystyczną jest wydłużone wrzecionowate ciało, z dużą masywną głową na której po bokach znajdują się dwie pary długich białych wąsów. Tułów jest krótki, pękaty i zwężający się silnie ku płetwie ogonowej. Płetwa grzbietowa jest wysoka, o ostro zakończonych promieniach i ma trójkątny kształt. Płetwa ogonowa jest duża, widlasto rozdzielona i łagodnie zaokrąglona. Płetwy piersiowe są długie i dobrze rozwinięte. Rozróżnia się dwie odmiany barwne- kolumbijską i peruwiańską. Ubarwienie ryb barwy peruwiańskiej jest jasne, delikatnie srebrzystoszare, przyozdobione dużymi rzadkimi ciemnymi plamkami na tułowiu i mniejszymi w okolicach głowy. Ryby odmiany barwnej kolumbijskiej są też srebrzystoszare, ale cętki są bardzo liczne i drobne, niezbyt wyraźne czasem nawet zamazujące się. Niektórzy specjaliści twierdzą że odmiana kolumbijska jest nieco większa od peruwiańskiej. Płeć jest nie do odróżnienia bez względu na odmianę. Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony. Samice są nieco większe i bardziej zaokrąglone niż samce. W naturalnym środowisku przedstawiciele tego gatunku żyją stadnie, więc zaleca się hodowanie tych ryb w grupach po 5-6 osobników. Czują się wówczas pewniej i wykazują spokojne zachowania. Pictusy są łagodnymi rybami doskonale nadającymi się do akwarium ogólnego. Zagrożenie mogą stanowić jedynie dla narybku i rybek poniżej 4 cm długości.

Akwarium dla Mandiego powinno być duże i przestronne, nie mniejsze niż 80 cm długości. Prywatność można zapewnić osobnikom poprzez gęste obsadzenie zbiornika roślinnością. Należy przy tym pamiętać o pozostawieniu przestrzeni do pływania. Wskazane są też kryjówki, zakamarki stworzone z korzeni i kamieni. Oświetlenie powinno być przytłumione. Podłoże najlepiej wykorzystać ciemne, na takim bowiem rybki prezentują się najokazalej. Osobniki prowadzą nocny tryb życia. Zajmują dolne i środkowe partie zbiornika. Woda powinna być dobrze filtrowana, miękka do średnio twardej, o kwaśnym odczynie. Wskazane jest też zapewnianie wyczuwalnego nurtu. Idealna będzie temperatura z zakresu 24-28 stopni Celsjusza.

Mandi mały jest mięsożerny. Ryby te najchętniej zjadają mrożone i żywe larwy ochotki, wodzienie
i czarnego komara. Można podawać też skrobane serce wołowe oraz grubszy plankton. Rybki też łatwo przyzwyczaić do pokarmu suchego w płatkach.

Rozmnażanie:
Warunki rozmnażania w hodowlach hobbystycznych nie są znane. Brak informacji o sukcesach
w domowym rozmnażaniu tych osobników. Wszystkie spotykane w handlu osobniki są z odłowu.

Galeria

Mandi mały