Nazwa: Pielęgniczka Ramireza Electric Blue

Nazwa łacińska: Microgeophagus Ramirezi Electric Blue

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Nie występuje w naturze

Wielkość: 5- 6 cm

Usposobienie: Łagodne, ale terytorialne

Wielkość akwarium: >70 l

Temperatura wody: 23–30 °C

Parametry wody: Miękka, pH 5,5-7,0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Pielegniczka Ramireza Elektric Blue jest sztucznie wyhodowaną odmiana Pielęgniczki Ramireza, zamieszkującej rozlewiska rzeki Orinoko. Ma bocznie spłaszczone ciało o jajowatym kształcie. Charakteryzuje się intensywnie niebieskim ubarwieniem z czerwono- pomarańczową plamą na szczycie głowy oraz czasem żółtymi bokami. Płeć dość łatwa do odróżnienia. Samce są zazwyczaj większe od samic, a ich barwa jest bardziej intensywna. Trzeci i czwarty promień płetwy grzbietowej są samców silnie wydłużone, a płetwa grzbietowa i odbytowa bardziej ostro zakończone niż u samic.

Ryba ta jest raczej spokojna i towarzyska, choć w czasie tarła przejawia dość silny terytorializm w stosunku do przedstawicieli własnego gatunku. Najlepiej hodować parę lub grupę haremową składającą się z samca i 2-3 samic. Może być trzymana w akwarium towarzyskim z innymi małymi i spokojnymi rybami
o podobnych wymaganiach. Jest bardzo aktywna i dużo pływa po całym zbiorniku.

Pielegniczka Ramireza Elektric Blue najlepiej czuje się w silnie obsadzonym roślinnością akwarium
z pozostawionymi wolnymi przestrzeniami do pływania. Potrzebuje zacienionych miejsc i kryjówek np. doniczek oraz płaskich kamieni, na których zazwyczaj odbywa się tarło. Jako podłoże najlepiej sprawdzi się drobny piasek. Wymaga miękkiej wody z dużą zawartością garbników, dlatego poleca się użyć do wystroju korzeni, kawałków drewna oraz liści. Jest bardzo wrażliwa na zanieczyszczenia wody oraz wahania parametrów, dlatego nie należy wpuszczać tej ryby do niedojrzałego zbiornika. Wymaga skutecznej filtracji oraz regularnych podmian niewielkiej ilości wody (nie więcej niż 15%).

Podobnie jak w przypadku innych odmian Pielęgniczki Ramireza podstawę diety powinny stanowić pokarmy mięsne świeże lub mrożone: dafnie, larwy komarów, tubifeksy i doniczkowce. W przypadku naturalnego pokarmu przyjmuje też suchą karmę, jednak nie powinna ona stanowić jedynego pożywienia.

Rozmnażanie:
Aby skłonić ryby do rozmnażania warto należy podnieść temperaturę wody do górnych wartości (28–30 °C). Tarło dobywa się w odsłoniętym miejscu na płaskim kamieniu albo dużym liściu, który przed złożeniem jak „wyczyszczony” przez samca. Samica składa 200- 400 jaj, które są na bieżąca zapładniane przez samce. Niestety, jak często zdarza się u odmian hodowlanych, ryby te zatraciły część naturalnych instynktów i w przeciwieństwie do swoich dzikich przodków często nie podejmują opieki nad potomstwem, a czasami nawet zjadają ikrę. Dlatego wielu hodowców decyduje się na odłowienie ikry do oddzielnego zbiornika. Czasem jednak zdarza się, że samiec podejmuje obowiązki rodzicielskie i wachluje ikrę, a po wykluciu przenosi larwy do wykopanego w podłożu dołka. W tej sytuacji można ikrę pozostawić w zbiorniku razem z tarlakami, cały czas jednak bacznie obserwując poczynania samca. Po zużyciu zawartości woreczków żółtkowych, to jest 5-6 dniach od wyklucia, narybek zaczyna pływać po zbiorniku w poszukiwaniu pożywienia. Młodym można podawać larwy solowca i widłonogów, a gdy podrosną- ten sam pokarm co dorosłym osobnikom. Narybek rośnie powoli i jest bardzo wrażliwy na zmiany parametrów wody.

Galeria