Nazwa: Tęczanka Axelroda

Nazwa łacińska: Melanotaenia herbertaxelrodi

Rząd: Aterynokształtne (Atheriniformes)

Rodzina: Tęczankowate (Melanotaeniidae)

Pochodzenie: Papua Nowa Gwinea

Wielkość: 9 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 150 l

Temperatura wody: 22-27°C

Parametry wody: Średnio twarda, pH 7,0-8,0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Tęczanka Axelroda jest gatunkiem endemicznym – występuje jedynie w dorzeczu jeziora Tebera na południowych wyżynach Papui Nowej Gwinei. Zamieszkuje siedliska o przejrzystej czystej wodzie i dużej ilości roślinności wodnej- w tym zarówno strumienie jak i wody stojące.

Ryba ta charakteryzuje się wysoką, bocznie spłaszczoną sylwetką o niewielkiej głowie. Ciało żółto- pomarańczowe o dużych, wyraźnych łuskach, silnie połyskujące. Płetwy pomarańczowe lub intensywnie czerwone. Wzdłuż linii bocznej- od pyska do nasady ogona- biegnie gruba, niebieska pręga. Płeć dość łatwa do odróżnienia. Samce są mniejsze i niższe od samców, mają też mniej intensywne barwy. Z wiekiem samce mają również dłuższe płetwy grzbietowe i odbytowe niż samice.

Tęczanki Axelroda są rybami stadnymi i najlepiej czują się w grupach składających się z minimum 6 osobników. W towarzystwie przedstawicieli swojego gatunku są nie tylko mniej płochliwe, ale dodatkowo samce intensywniej się wybarwiają. Dobrze również nadają się do akwarium towarzyskiego z gatunkami o podobnych rozmiarach i wymaganiach, takich jak inne tęczanki, danio, brzanki, a także niektóre gatunki pielęgnic. Ryby bardzo aktywne, szybko pływające wzdłuż zbiornika.

Wymagają dość dużego, a w szczególności długiego akwarium, z dużą ilością otwartej przestrzeni do pływania. W tylnej części i po bokach zbiornika powinno znaleźć się sporo roślinności, zapewniającej rybom częściową osłonę. Mile widziane również kryjówki wśród korzeni. Podłoże z piasku lub drobnego żwiru. Światło nie powinno być zbyt intensywne, najlepiej rozproszone przez rośliny pływające. Gatunek ten lubi czystą wodę o umiarkowanym przepływie. Konieczna jest dobra filtracja, regularne, cotygodniowe podmiany oraz czyszczenie dna. Tęczanki lubią wyskakiwać nad powierzchnię, dlatego wskazane jest wyposażenie akwarium w pokrywę.

Gatunek w zasadzie wszystkożerny. Akceptuje większość żywych, mrożonych i suszonych pokarmów. Tęczanki mają tendencję do przejadania się i zapadania na choroby układu pokarmowego, dlatego należy uważać, żeby ich nie przekarmiać. Najlepiej podawać jest im 3 razy dziennie niewielkie ilości karmy.

Rozmnażanie:
Ryby dość proste do rozmnożenie, więcej kłopotu może jednak sprawić odchowanie narybku. Aby skłonić ryby do tarła, należy karmić je obficie żywym pokarmem. Samo tarło poprzedzone jest spektakularnymi pokazami w wykonaniu samców i natarczywym gonieniem za wybraną partnerką. Najokazalszą parę najlepiej wtedy przenieść do akwarium tarliskowego, wyposażonego w roślinność drobnolistną lub mopy akwarystyczne. Do tarła dochodzi najczęściej we wczesnych godzinach porannych. Samica składa jaja partiami przez kilka dni- jednorazowo 200- 400 jaj. Ikra przyklejana jest do roślin za pomocą klejących nitek. Gatunek ten nie ma tendencji do zjadania ikry, jednak lepiej regularnie zbierać jaja i przenosić je do oddzielnego zbiornika z wodą z akwarium tarliskowego. Narybek wykluwa się w ciągu 7-12 dni, i początkowo wymaga pokarmu typu infusoria , zanim po około tygodniu przejdzie na większe pokarmy, takie jak larw skorupiaków lub artemia. Należy unikać pokarmów tonących, ponieważ narybek trzyma się bardzo blisko powierzchni wody. Młode są bardzo wrażliwe na jakość i pH wody, dlaczego należy szczególnie skrupulatnie pilnować parametrów i często (nawet codziennie) dokonywać częściowych podmian wody.

Galeria