Nazwa: Proporczykowiec Gardnera

Nazwa łacińska: Fundulopanchax gardneri

Rząd: Karpieńcokształtne (Cyprinodontiformes)

Rodzina: Nothobranchiidae

Pochodzenie: Afryka

Wielkość: 6 cm

Usposobienie: Łagodne, ale terytorialne

Wielkość akwarium: >30 l

Temperatura wody: 23- 26 °C

Parametry wody: Miękka, pH 6,0-7,0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Proporczykowiec Gardnera (Fundulopanchax gardneri) pochodzi z Afryki Zachodniej. Jego naturalne siedliska to wolno płynące strumienie (także okresowe), bagna i rozlewiska na terenie sawanny i lasów tropikalnych. Jest niewielką, lecz bardzo barwną rybą, dość popularną wśród akwarystów. Dorasta do około 6 cm, choć samice są zazwyczaj trochę mniejsze. Ma wąskie torpedowate ciało. W naturze występuje kilka odmian barwnych tego gatunku, różniących się kolorami, intensywnością i rozmieszczeniem wzorów. Płeć bardzo łatwa do odróżnienia. Samce poza tym, że są nieznacznie większe, przede wszystkim mają znacznie bardziej intensywne ubarwienie oraz wydłużone promienie płetw. Ciała samców są jasnoniebieskie lub turkusowe, pokryte intensywnie czerwonymi punkcikami. Na płetwach u niektórych osobników pojawia się tan sam wzór, natomiast u innych pojawiają się żółte, czerwone lub niebieskie obrzeżenia (czasem widoczne tylko na płetwie grzbietowej o ogonowej). Samice są jasnobeżowe, również pokryte bordowo-czerwonymi punktami, jednak o znacznie mniejszej intensywności. Czerwone punkty przeważnie nie pojawiają się też na brzuchu samicy, który pozostaje gładki. Ich płetwy są mniejsze, zaokrąglone i pozbawione wzorów.

Ryby mogą być trzymane w akwarium towarzyskim, jednak należy zachować sporą dozę ostrożności. Przede wszystkim jest to dość zadziorny gatunek, mający tendencję do ganiania i podgryzania innych ryb, szczególnie o weloniastych płetwach. Nie toleruje również samców własnego i pokrewnych gatunków, co czasem przenosi się także na inne ryby o podobnych rozmiarach. Najlepiej hodować grupę haremową, składającą się z samca oraz 2-3 samic. Jeśli decydujemy się na więcej samców, należy zapewnić im dużo przestrzeni oraz kryjówek, w innym wypadku będą one toczyły nieustanne boje o terytorium. Przebywają głównie w górnej i środkowej części zbiornika. Najlepiej trzymać je z rybami zajmującymi denne strefy np. kirysami lub zbrojnikami.

Dla haremu wystarczy akwarium o pojemności 30 litrów z ciemnym, najlepiej torfowym podłożem. Zbiornik powinien być gęsto obsadzony roślinnością oraz wyposażone w duże ilości kryjówek. Ryby te nie lubią intensywnego światła, dlatego najlepiej, jeśli będzie przytłumione przez rośliny pływające. Wymagają miękkiej i kwaśnej wody, jednak dość dobrze znoszą niewielkie odstępstwa od optymalnych parametrów. Zbiornik koniecznie powinien być wyposażony w szczelną pokrywę.

Podstawę pożywienia powinny stanowić żywe i mrożone larwy owadów oraz skorupiaki. Zazwyczaj akceptują również bez oporów suchą karmę. Żerują przy powierzchni wody.

Rozmnażanie:
Rozmnożenie tego gatunku jest dość łatwe. Zaleca się aby przed planowanym tarłem oddzielić samca od samic i przez 1-2 tygodnie intensywnie karmić żywym pokarmem. Po tym czasie należy umieścić harem
w niewielkim akwarium tarliskowym (wystarczy 15l ) wyposażonym w drobnolistne roślin lub sztuczne mopy. Zbiornik najlepiej zaciemnić. Samica przez dwa tygodnie codziennie składa 10-30 jaj, które są rozrzucane wśród roślinności. Ikra pozostawiona w akwarium może być częściowo zjedzona przez tarlaki, dlatego lepiej na bieżąco ja odławiać. Wylęg następuje po około 2-3 tygodniach. Zarówno ikra jak i narybek są wrażliwe na światło. Młodym można od razu podawać artemię lub solowca.

Galeria