Nazwa: Brzanka cejlońska

Nazwa łacińska: Pethia cumingii

Rząd: Karpiokształtne (Cypriniformes)

Rodzina: Karpiowate (Cyprinidae)

Pochodzenie: Azja

Wielkość: 5-7 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 60 l

Temperatura wody: 23 - 27°C

Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 5,5-7,0

Pokarm: Suchy, żywy i mrożony

Charakterystyka:
Brzanka cejlońska jest gatunkiem endemicznym dla Sri Lanki. Jej występowanie zanotowano wyłącznie na niewielkim obszarze zlewisk rzek Bentara i Gin. Zamieszkuje niewielkie strumienie o umiarkowanym przepływie wody oraz piaszczystym lub żwirowym dnie.
Jest niewielkich rozmiarów rybą o wrzecionowatej, bocznie spłaszczonej sylwetce. Posiada srebrno- żółte ciało z wyraźnie widocznymi, połyskującymi łuskami. Cechą charakterystyczną są dwie ciemne plamy- pierwsza znajduje się tuż za skrzelami, druga, nieco mniejsza – u nasady ogona. Płetwy przejrzyste, delikatnie żółte lub pomarańczowe na krawędziach. Płetwa ogonowa mocno wcięta. Płeć dość trudna do odróżnienia. Samce są smuklejsze i lepiej wybarwione od samic.

Brzanka cejlońska (Pethia cumingii) jest łagodną, choć bardzo aktywną ryba, dzięki czemu doskonale nadaje się do akwarium towarzyskiego. Brak wygórowanych wymagań sprawia, że może być trzymana razem z większością gatunków o podobnych rozmiarach, a także większymi, łagodnymi rybami. Jest to gatunek stadny, dlatego zaleca się trzymanie grupy co najmniej 8-10 osobników. Ryby w grupie nie tylko będą odważniejsze i bardziej swobodne w zachowaniu- obecność konkurencji sprawi także, że samce będą ładniej wybarwione. Brzanki dużo pływają po całym zbiorniku, spłoszone mogą ukrywać się w cieniu.

Gatunek ten wymaga akwarium z dużą ilością wolnej przestrzeni do pływania. Nie lubi zbyt ostrego światła, konieczne jest też zapewnienie stref zacienionych np. przez roślinność pływająca. Jako dekoracji można użyć kamieni lub korzeni. Rośliny najlepiej sadzić kępami po bokach zbiornika, tak, żeby nie zajmowały całej przestrzeni a jednocześnie zapewniały rybom kryjówki. Jako podłoże najlepiej sprawdzi się ciemny piasek lub drobny żwir. Wymaga dobrze natlenionej wody oraz regularnych podmian.

W naturalnym środowisku żywi się glonami, owadami, niewielkimi skorupiakami oraz szczątkami martwych zwierząt i roślin. W akwarium nie jest wybredna, przyjmuje żywe i mrożone pokarmy mięsne, takie jak dafnie czy artemia, a także pokarmy w płatkach i granulkach. Nie należy zapominać o zapewnieniu dostępu do pokarmu roślinnego.

Rozmnażanie:
Gatunek jajorodny, dość łatwy do rozmnożenia. Najlepiej przygotować oddzielne akwarium z roślinami o drobnych liściach, lekko kwaśnej wodzie, z temperaturą z górnego zakresu skali. Zbiornik powinien być słabo oświetlony. Wieczorem należy wprowadzić do niego jedną lub dwie pary ryb. Do tarła ryby powinny przystąpić następnego dnia, w godzinach porannych. Po intensywnych gonitwach samica składa jaja, które rozrzuca wśród roślinności. Po zauważeniu ikry tarlaki najlepiej odłowić, ponieważ często zdarzają się przypadki zjadania ikry przez rodziców. Młode wylęgają się po 1-2 dniach, po kolejnych 1-2 dniach zaczynają swobodnie pływać po akwarium w poszukiwaniu pożywienia. Narybek można karmić pierwotniakami i stopniowo przechodzić na większe pokarmy.

Galeria

Brzanka cejlońska