Brzanka ssąca „Cudak kamienny”
16 mar 2016, Posted by Karpiowate, Od 120 L do 450 L, Ryby akwariowe inNazwa: Brzanka ssąca „Cudak kamienny”
Nazwa łacińska: Garra Rufa
Rząd: Karpiokształtne
Rodzina: Karpiowate (Cyprinidae)
Pochodzenie: Eurazja; dorzecza Jordanu, Eufratu, Tygrysu i Orontes. A także rzeki i strumienie Turcji i Syrii.
Wielkość: 10-14 cm
Usposobienie: Łagodne
Wielkość akwarium: > 200 l
Temperatura wody: 15-28°C
Parametry wody: pH 6,0-8,0 GH 5-25°dGH
Pokarm: suchy, żywy, mrożony
Ogólna charakterystyka:
Brzanka ssąca pochodzi z Eurazji, zamieszkuje m. In. Syrię i Turcję. W naturze żywią się drobnymi organizmami porastającymi skały. W akwarium zjada glony przyzwyczaja się też do pokarmu suchego np. w tabletkach, pokarm powinien zawierać spore ilości spiruliny. Rybka przepada też za małymi skorupiakami. Brzana dorasta do 10-14 cm długości. Umaszczenie ryb jest ciemno szare, kształt ciała cylindryczny. Posiadają przyssawkę przy dolnej wardze, dzięki czemu ryba może przyssać się do skał i kamieni nawet przy mocnym nurcie wody. Samiec ma nieco mniejszą i smuklejszą budowę ciała. Ryby są dość energiczne, nie są agresywne, jeśli przebywają w stadzie.
Są to ryby dosyć wytrzymałe i odporne na warunki w jakich przebywają. Samo akwarium powinno mieć 200-240 litrów pojemności. Z pewnością będą dobrze czuły się w wodzie o temperaturze 15-28°C. Wolą wodę czystą i przejrzystą. Lubią przebywać w zbiornikach obsadzonych roślinnością. W akwarium mogą znajdować się również dekoracje z kamieni, korzeni czy kokosów stanowiących jednocześnie kryjówki. Piaszczyste podłoże i jasne oświetlenie to odpowiednie warunki dla tych ryb.
Brzanka ssąca chętnie zjada wszystkie rodzaje pokarmów. Pamiętajmy więc aby w diecie nie zabrakło składników zarówno mięsnych jak i roślinnych. Dobrze zbilansowana dieta jest kluczem do dobrego zdrowia tego gatunku i prawidłowego rozwoju.
Rozmnażanie:
Rozmnażanie tych ryb należy do dosyć łatwych. Można pozostawić im swobodę w doborze partnera (w dobrze utrzymanych akwariach ryby dobiorą się same) oraz przenieść pary do środowiska tarliskowego. W obu przypadkach niezwykle ważne jest zabezpieczenie dna np. rusztem ikrowym. Po tym, jak samica rozrzuci ikrę, tarlaki należy bezzwłocznie odłowić. Po kilku dniach od wylęgu narybkowi podawać larwy solowca i pierwotniaki.
Ciekawostki:
– Niektóre populacje tej ryby przystosowały się do życia w gorących źródłach.
– Populacja ryby która w naturze zamieszkuje gorące źródła odżywia się martwym
naskórkiem, złuszczającym się podczas kąpieli ludzi czy zwierząt. Właściwości te są
wykorzystywane w kosmetyce (peeling naturalny), a także w leczeniu ludzi z chorobami
skórnymi np. łuszczycą.