Nazwa: Bystrzyk Pereza, Bystrzyk czerwonoplamy

Nazwa łacińska: Hyphessobrycon erythrostigma

Rząd: Kąsaczokształtne (Characiformes)

Rodzina: Kąsaczowate (Characidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: 6 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 100 l

Temperatura wody: 21-28 °C

Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 5,0-7,0

Pokarm: Żywy, suchy, mrożony

Charakterystyka:

Hyphessobrycon erythrostigma występuje naturalnie w dorzeczu górnej Amazonki, na granicy Brazylii, Peru i Kolumbii. Zamieszkuje „czarne wody” mniejszych dopływów o powolnym nurcie oraz leśne jeziora i okresowe rozlewiska. Wybiera najczęściej siedliska obfitujące w roślinność oraz zatopione fragmenty drzew i korzeni, zapewniające duże ilości garbników w wodzie.

Bystrzyk Pereza ma silnie spłaszczone bocznie i wysokie ciało. Dorosłe samce osiągają długość 6 cm, samice są nieco mniejsze. Ubarwienie bladoróżowe z wyraźnym srebrzystym połyskiem oraz charakterystycznymi czerwonymi plamami na pokrywach skrzelowych i u nasady ogona. Płetwy są przejrzyste z białym obrzeżeniem, czarną plamą na płetwie odbytowej oraz czarną i czerwoną na płetwie grzbietowej. Ryby posiadają  płetwę tłuszczową.

Płeć dość łatwa do odróżnienia. Samice są mniejsze i słabiej wybarwione od samców, a białe obwódki na ich płetwach są czasami niezauważalne. Najłatwiej jednak rozróżnić samca od samicy przyglądając się płetwie grzbietowej i odbytowej. Pierwsze promienie obu płetw są u samców wyraźnie wydłużone i nadają płetwom szpiczasty kształt, podczas gdy u samic końcówki płetw są zaokrąglone, a same płetwy wyraźnie krótsze.

Mają łagodne usposobienie i doskonale sprawdzą się w akwarium towarzyskim, choć samce mogą czasem przejawiać zachowania terytorialne (także wobec przedstawicieli podobnie wyglądających gatunków). Najlepiej jest trzymać grupę składającą się z 8-10 osobników z wyraźną przewagą samic. W mniejszej grupie jest większe ryzyko wystąpienia zachowań terytorialnych u samców. Bystrzyki Pereza trzymane pojedynczo z kolei stają się najczęściej apatyczne i osowiałe lub wykazują nieuzasadnioną agresję wobec innych ryb. Pływając w stadzie zachowują zazwyczaj zupełną obojętność wobec innych mieszkańców zbiornika, czasem zdarza się, ze tworzą wspólne stado z przedstawicielami podobnych gatunków. Są aktywne i żywiołowe, pływają głównie w środkowych partiach zbiornika.

Wymaga długiego akwarium, gęsto obsadzonego roślinnością z pozostawioną przestrzenią do pływania (idealne dla tego gatunku jest akwarium z biotopem „black water”). Światło niezbyt intensywne, najlepiej rozproszone przez rośliny pływające. Jako podłoże najlepiej sprawdzi się ciemny piasek. W zbiorniku koniecznie powinny znaleźć się kawałki drewna, korzenie lub liście, które będą uwalniać do wody niezbędne dla zdrowia ryb garbniki. Zapewnią też bardzo lubiane przez ten gatunek kryjówki. Akwarium koniecznie trzeba wyposażyć w szczelną pokrywę, ponieważ bystrzyki są świetnymi skoczkami.

Podobnie jak wiele ryb, które naturalnie żyją w dziewiczych środowiskach, Bystrzyki Pereza nie tolerują kumulacji zanieczyszczeń i wymagają nieskazitelnej wody, co oznacza, że cotygodniowe podmiany wody powinny być uważane za rutynowe i nigdy nie należy wprowadzać ryb do nieustabilizowanego zbiornika. Często chorują na ospę oraz chorobę welwetową –  niezbędna jest kwarantanna nowych nabytków.

W naturalnym środowisku żywią się owadami i ich larwami, a także wpadającymi do wody owocami i szczątkami roślin. W akwarium przyjmują w zasadzie każdy rodzaj pokarmu. Dieta powinna być zróżnicowana i składać się zarówno z pokarmów mięsnych (żywe lub mrożone larwy owadów, dafnie i artemie) oraz roślinnych (kawałki surowych owoców, płatki z dodatkami roślinnymi). Dorosłe ryby wystarczy karmić raz dziennie.

Rozmnażanie:

Rozmnażanie tego gatunku nie należy do łatwych, ale nie jest niemożliwe.

Bystrzyk Pereza jest gatunkiem jajorodnym. Najlepiej rozmnażać go w osobnym zbiorniku tarliskowym. Akwarium  powinno być zaciemnione (jaja i  narybek są wrażliwe na światło), zawierać miękką i kwaśną wodę o  temperaturze 27-30˚C, filtr gąbkowym wzbogaconym w torf, oraz drobnolistne rośliny i ruszt ikrowy. Tarlaki przed przystąpieniem do rozmnażania najlepiej  rozdzielić na kilka dni i  w tym czasie obficie karmić  żywymi pokarmami. Należy wybrać najgrubszą samicę i najbardziej kolorowego samca i przenieść je wieczorem do przygotowanego akwarium. Do pierwszego tarła powinno dojść już następnego ranka, a do kolejnych co kilka dni, z tym że sprawność samca w zapładnianiu jaj będzie stopniowo spadać w kolejnych cyklach. Samica jest w stanie złożyć nawet do 400 jaj. Rodziców trzeba bezzwłocznie odłowić po zauważeniu ikry. Wylęg następuje po 1-3 dniach, a po kolejnych 3-4 narybek swobodnie pływa po akwarium. Od tego czasu należy podmieniać codziennie około 1/3 wody. Trudność sprawia wykarmienie narybku w pierwszych dniach życia.

Galeria

Bystrzyk Pereza, Bystrzyk czerwonoplamy