Kirysek czaprakowy (brodaty)
06 lut 2023, Posted by Kiryskowate, Od 120 L do 450 L, Od 30 L do 120 L, Powyżej 450 L, Ryby akwariowe inNazwa: Kirysek czaprakowy (brodaty)
Nazwa łacińska: Corydoras barbatus
Rząd: Sumokształtne (Siluriformes)
Rodzina: Kiryskowate (Callichthyidae)
Pochodzenie: Ameryka Południowa
Wielkość: 8-10 cm
Usposobienie: Łagodne
Wielkość akwarium: > 100 l
Temperatura wody: 21-25°C
Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 6,0-7,2
Pokarm: Żywy, mrożony, suchy
Charakterystyka:
Kirysek brodaty/czaprakowy występuje naturalnie w dopływach Rio Guapi, Capivari i Inbomirim w południowo-wschodniej Brazylii, między Rio de Janeiro a Santa Catarina. Zamieszkuje niewielkie dopływy oraz wody stojące, których podłoże stanowi piasek lub drobne kamienie.
Posiada typową dla kiryskowatych sylwetkę, dwa rzędy płytek kostnych wzdłuż boków oraz dwa talerze obejmujące głowę. Od innych kirysków odróżnia go wielkość- samce mogą dorastać nawet do 12 cm, a samice do 10 cm. Całe ciało pokryte jest czarno- złocistymi nieregularnymi wzorami, drobniejszymi i bardziej wyrazistym w okolicy głowy i przedniej części ciała. Pomiędzy oczami, od pyska do płetwy grzbietowe, widoczny jest złoty pasek, bardziej wyraźnie zaznaczony u samców. Ogólnie ubarwienie poszczególnych osobników może się różnić między sobą, w zależności od terenu z którego pochodzi, a także wieku i kondycji ryby.
Dymorfizm płciowy dość wyraźny. Samce są większe i bardziej opływowe od samic, charakteryzują się również bardziej kontrastowym ubarwieniem. Najbardziej charakterystyczna cechą odróżniającą płcie jest „broda”, czyli wąsiki pokrywające przednia krawędź kości przedpokrywowej. U samicy wąsiki te są albo słabo rozwinięte, albo w ogóle ich nie ma. Samce mają też wyższa płetwę grzbietową i wydłużone płetwy piersiowe.
Gatunek o spokojny usposobieniu, świetnie sprawdzi się w akwarium towarzyskim z innymi spokojnymi rybami. Najlepiej czuje się w grupie 4-6 osobników z przewagą samic. Samce, szczególnie jeśli są stłoczone na niewielkiej przestrzeni, mogą wykazywać zachowania terytorialne, które w okresie tarła przybierają na sile i mogą się przerodzić w poważne bójki między konkurentami. Jeśli więc nie dysponujemy dużym zbiornikiem – lepiej poprzestać na parze ryb lub niewielkiej grupie haremowej.
Ryby większość czasu spędzają na dnie zbiornika, podpływając do czasu do czasu do powierzchni wody, aby oddychać powietrzem atmosferycznym. Są znacznie bardziej aktywne i przebojowe od większości kirysków, dlatego dość łatwo “zauważyć” je w akwarium.
Kirysek czaprakowy wymaga akwarium zapewniającego zarówno przestrzeń do pływania, jak i zacienione kryjówki. Dno najlepiej wysypać piaskiem lub drobnym żwirem o zaokrąglonych krawędziach (ostre krawędzie mogą spowodować uszkodzenia wąsików). Dekoracje z korzeni, kamieni oraz kawałków drewna, można również dodać niewielkie ilości liści. Choć rośliny są jak najbardziej pożądane w akwarium- lepiej wybierać bardziej odporne gatunki o silnym systemie korzeniowym, ponieważ kiryski dużo czasu spędzają grzebiąc w podłożu i mogą wykopywać słabsze roślinki. Światło niezbyt silne, najlepiej rozproszone przez rośliny pływające. choć w naturalnym środowisku zamieszkuje również wody stojące- najlepiej czuje się w zbiorniku o silnym nurcie wody.
Kirysek brodaty jest rybą w zasadzie wszystkożerna, w większości przypadków bez problemu akceptuje tonące suszone pokarmy, a także małe, żywe i mrożone pokarmy, takie jak larwy ochotki czy tubifexy. W żadnym wypadku nie należy oczekiwać, że ryby wyżywią się same “czyszcząc” akwarium.
Rozmnażanie:
Rozmnażanie tego gatunku jest stosunkowo łatwe, w dobrze utrzymanych akwariach może nawet dochodzić do rozrodu samoczynnie. Najlepiej rozmnażać ryby w grupie z przewagą samic, żeby zmniejszyć zainteresowanie samców rywalizacją o terytoria. Tarlaki należy karmić obficie żywym pokarmem, a gdy samice są wyraźnie zaokrąglone, dokonać częściowej podmiany wody na nieco chłodniejszą i bardziej natlenioną. Czynność można powtarzać, aż do osiągnięcia oczekiwanego efektu. Ikra może być przyklejana do szyby akwarium lub liści roślin. Po zauważeniu jaj należy odłowić dorosłe osobniki lub ikrę. Większość hodowców dodaje w tym momencie kroplę błękitu metylenowego lub szyszki olchy, aby zabezpieczyć ikrę przed pleśnieniem. Młode wykluwają się po 3-4 dniach, a gdy wchłoną woreczki żółtkowe, można im podawać drobne pokarmy, takie jak artemia czy larwy solowca.