Nazwa: Kirys sterbai – Kirysek pomarańczowokolcy

Nazwa łacińska: Corydoras sterbai

Rząd: Sumokształtne

Rodzina: Kiryskowate (Callichthyidae)

Pochodzenie: Brazylia, rzeka Rio Guapore

Wielkość: do 6 cm

Usposobienie: łagodne

Wielkość akwarium: > 80 l

Temperatura wody: 24-28°C

Parametry wody: pH 6,5-7,5 GH 5-15°dGH

Pokarm: suchy (granulowany i w tabletkach), żywy i mrożony

Charakterystyka:
Corydoras sterbai znany jest także jako Kirysek sterbai lub sterby. Pochodzi z terenów Boliwii oraz Brazylii. W naturalnym środowisku zamieszkuje niewielkie rzeki, potoki, strumienie, a także stawy i tereny zalewowe. Osobniki mają ciemnoszare ciała ozdobione srebrnymi, lśniącymi cętkami. Dorastają do 5 cm długości. Podbrzusze jest jasne, a półprzezroczyste płetwy piersiowe posiadają żółty lub pomarańczowy odcień. Tułów ryby zbudowany jest z dwóch rzędów płytek kostnych. Przy pysku znajdują się dwie pary wąsików. Pierwsze promienie płetw piersiowych przekształcone są w kolce. Ryby oddychają również poprzez jelita, gdy pozyskują przy powierzchni powietrze atmosferyczne. Nie wykazują zachowań agresywnych ani wobec własnego gatunku, ani wobec innych. Są spokojnie i przyjaźnie usposobione. Płeć dość trudna do rozróżnienia. Samice odróżniają się od samców znacznie poszerzoną częścią brzuszną, są też od nich trochę większe. Wskazane jest hodowanie tych ryb w stadach liczących min. 6-7 osobników. Świetnie sprawdzają się w akwarium towarzyskim. Najlepszymi kandydatami do wspólnego mieszkania są nieagresywne razbory, pielęgniczki karłowate, danio i inne kirysy.

Akwarium powinno wyglądem przypominać naturalne warunki ryb. Dryfujące gałęzie, korzenie, bogata roślinność zapewnią ciekawą scenerię otoczenia, a także utworzą lubiane przez osobników zakamarki, kryjówki i przesmyki. Suche liście mogą ozdobić dno zbiornika. Podłoże powinno być miękkie. Najlepszym rozwiązaniem będzie piasek lub drobny żwir. Oświetlenie powinno być rozproszone. Można to zapewnić za pomocą drobnolistnych roślin pływających. Odpowiednia woda powinna mieć temperaturę w zakresie 24-28°C i odczyn 6,5-7,5 pH. Kirysy są wrażliwe na zanieczyszczenia wody i podłoża (może to skutkować infekcją wąsów), dlatego należy pamiętać o dobrej filtracji, regularnych podmianach i czyszczeniu dna (odmulaniu).

Ryby te nie mają szczególnych preferencji co do pokarmu. Spożywają zarówno suchy, żywy jak i mrożony. Pobierają karmę z dna zbiornika.

Rozmnażanie:
W akwarium tarliskowym powinien znajdować się filtr zabezpieczony np. gąbką. Środowisko należy obsadzić mchami, dno zbiornika powinno być piaszczyste. W grupie rozmnażanych osobników należy zachować przewagę samców nad samicami. Odpowiednim rozwiązaniem będzie nakarmienie ryb żywym pokarmem, dzięki czemu będą chętniejsze do rozrodu. Oprócz tego wskazane jest obniżenie temperatury wody do ok. 20°C. Po zalotach dochodzi do tarła. Samica składa jaja na liściach roślin lub szybach zbiornika. Po zauważeniu ikry dorosłe osobniki trzeba odłowić. Wylęg następuje po 3 dniach, a po kilku następnych narybek samodzielnie pływa. Ikra jak i młode ryby są szczególnie wrażliwe na zanieczyszczenia, dlatego ważnym jest, by utrzymać wodę i akwarium w dobrym stanie.

Ciekawostki:

Kirysek sterbai bywa często mylony z Kirysem wspaniałym (Corydoras haraldschultzi). Najłatwiej rozróżnić te gatunki po układzie wzorów na głowie: Kirysek sterbai ma czarne czoło upstrzone srebrnymi plamkami, natomiast u Kirysa wspaniałego srebrne czoło pokryte jest czarnymi kropkami.

Galeria