Nazwa: Szczupieńczyk niebieskooki, Lśniącooczka Normana

Nazwa łacińska: Poropanchax normani, Aplocheilichthys normani

Rząd: Karpieńcokształtne, Zębokarpiokształtne, Zębokarpie (Cyprinodontiformes)

Rodzina: Piękniczkowate, Pecylki (Poeciliidae)

Pochodzenie: Afryka

Wielkość: 3-4 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 30l

Temperatura wody: 23-26°C

Parametry wody: Miękka do twardej, pH 6,5-8,5

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:

Lśniącooczka Normana (Poropanchax normani) jest szeroko rozpowszechniona w całej zachodniej Afryce. Zamieszkuje niewielkie rzeki, strumienie  oraz bagna obficie porośnięte roślinnością.

Posiada podłużne, torpedowate ciało o szerokiej szypule ogonowej, zakończonej dużą, zaokrągloną płetwą ogonową. Ciało częściowo przejrzyste, opalizujące, połyskujące srebrzyście, niebiesko i pomarańczowo. Płetwy przejrzyste, u samców lekko pomarańczowe. Cechą charakterystyczną jest intensywnie niebieska górna część tęczówki oka, która połyskuje w ciemności.

Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony. Samce są trochę większe i intensywniej wybarwione od samic, mają też nieco dłuższe płetwy.

Szczupieńczyk niebieskooki jest spokojną i bardzo płochliwą rybą. Powinno się go trzymać w grupie składającej się z co najmniej 10 osobników, wtedy będzie można obserwować jego naturalne zachowania. Pływa w grupie głównie wtedy, gdy czuje się zagrożony, poza tym ryby zazwyczaj pływają swobodnie i niezależnie od siebie po całym zbiorniku. Może być trzymany z innymi towarzyskimi gatunkami o podobnych rozmiarach, jednak ze względu na płochliwość będzie się lepiej czuł w akwarium gatunkowym. Niektórzy proponują trzymanie szczupieńczyków razem z krewetkami, jednak, o ile dorosłe krewetki mogą się czuć w ich towarzystwie zupełnie bezpiecznie, to larwy krewetek mogą zostać zjedzone przez ryby.

Wymagają akwarium obficie porośniętego roślinnością  z licznymi kryjówkami. Mile widziana roślinośc pływająca, wśród której chętnie przebywają. Ciemne podłoże podkreśli kolory ryb. Zbiornik powinien być wyposażony w pokrywę, ponieważ spłoszone mogą wyskoczyć z akwarium.

Przyjmują większość dostępnych pokarmów – żywe i mrożone larwy owadów, a także płatki oraz granulki.

Rozmnażanie:

Gatunek ten dość łatwo rozmnaża się w akwariach. Do tarła może dojść zarówno w zbiorniku  ogólnym jak i specjalnym zbiorniku tarliskowym (zarówno w parach, jak i w grupie). Samica składa ikrę na drobnolistnych roślinach. Narybek wylęga się w ciągu 2 tygodni od złożenia jaj. Jesli zbiornik jest obficie porośnięty- nie ma potrzeby odławiania dorosłych, ponieważ maluchy schronią się wśród roślin. Narybek należy karmić „zieloną wodą”, nicieniami mikro i oczlikami. Rośnie bardzo szybko, szczególnie przy mocnym oświetleniu. Młode są bardzo wrażliwe na jakość i parametry wody. Wymagają również dobrego napowietrzania.

Galeria