Nazwa: Brak polskiej nazwy

Nazwa łacińska: Haplochromis sp. Ruby Green

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Afryka

Wielkość: 10- 12 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 300 l

Temperatura wody: 24-29℃

Parametry wody: Twarda, pH 7,0-8,5

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Haplochromis sp. Ruby Green, mylnie zaliczany do pielęgnic wiktoriańskich, jest gatunkiem endemicznym, znalezionym w jeziorach Kioga (Kyoga) i Nawambasa na terenie Ugandy. Zamieszkuje silnie zarośnięte linie brzegowe. Gatunek mało rozpowszechniony w akwarystyce i trudno dostępny, między innymi z powodu zanieczyszczenia jego naturalnego środowiska. Często mylony z Haplochromis sp. Flameback.

Posiada symetryczną, wrzecionowatą sylwetkę o wydatnej, grzebieniastej płetwie grzbietowej, która ciągnie się od głowy do nasady ogona. Ubarwienie zmienne, zależne do wieku i nastroju ryby- najbardziej kolorowe są dojrzałe samce w czasie tarła. Górna część ciała jest czerwono- żółta. Czerwona plama rozciąga się od głowy do mniej więcej połowy ryby, przechodząc w kolor pomarańczowy, a potem żółty. Dolna część ciała ma kolor ciemno zielony, przechodzący w czerń w okolicach płetw piersiowych. Młode lub zdominowane samce zamiast jednolitego ziemno zielonego ubarwienia mają kolor żółty z wyraźnymi ciemnymi pręgami. Zestresowany lub chory samiec traci swoje bajkowe barwy i wygląda jak wyblakły. Płetwa grzbietowa czerwono- zielona. Płetwa ogonowa zaokrąglona w kolorze czerwonym. Płetwy piersiowe czarne. Na wydłużonej płetwie odbytowej widać charakterystyczne jaśniejsze, okrągłe plamy. Samice różnią się od samców ubarwieniem- są szare, czasami z nieregularnymi, czarnymi plamami i żółtą płetwą odbytową.

Jest to jeden ze spokojniejszych Haplochromis, pomimo tego dość terytorialny w stosunku do przedstawicieli własnego gatunku. Z tego powodu najbezpieczniej jest trzymać grupę haremową, składającą się z samca i 3-5 samic. Obecność dwóch samców jest możliwa, pod warunkiem, że w zbiorniku znajduje się dużo kryjówek i barier wizualnych. Zaletą towarzystwa drugiego samca jest to, że samiec dominujący cały czas nosi barwy godowe. Może być hodowany w akwarium towarzyskim, jednak nie należy go trzymać ze spokrewnionymi gatunkami, które traktuje jak konkurencję i może wykazywać wobec nich agresywne zachowania. Z kolei towarzystwo dużych i bardzo aktywnych ryb często go stresuje.
Wymaga dużego, dość mocno zarośniętego zbiornika z dużą ilością kryjówek. Jako podłoża należy użyć piasku. Dużą część akwarium powinny zajmować stosy kamieni, tworzące jaskinie. Jako dekoracji można też użyć kawałków drewna. Wybierając roślinność, należy pamiętać, że ryba ta toleruje jedynie twardą wodę, w której nie wszystkie rośliny przeżyją. Konieczne jest zapewnienie dobrej filtracji i mało wyczuwalnego nurtu wody.

W naturalnym środowisku żywi się głównie algami, zdrapywanymi z roślin. W akwarium chętnie przyjmuje każdy rodzaj roślinnego pokarmu- płatki i granulki z dodatkiem spiruliny, blanszowany szpinak, ugotowaną cukinię itd.

Rozmnażanie:
Gatunek dość łatwy do rozmnożenia. Kiedy samiec jest gotowy do tarła, krąży wokół wybranego miejsca (najczęściej jest to kryjówka wśród kamieni), prezentuje swoje barwy i “zaczepia” przepływające samice. Czasem jego zaloty są dość nachalne, dlatego wskazane jest rozmnażanie w grupie haremowej, co zapobiega zamęczeniu jednej partnerki. Gdy któraś z samic jest zainteresowana, w przygotowanym przez partnera miejscu składa 20-30 jaj, które następnie są zapładniane. Zapłodnione jaja samica zbiera do pyska i nosi przez kolejny 3 tygodnie. W tym czasie nie przyjmuje żadnych pokarmów. Inkubującej matce należy zapewnić spokój, ponieważ przestraszona, może przedwcześnie wypluć lub połknąć potomstwo. Młodym, które nie przebywają już w pysku matki można podawać rozdrobnione pokarmy. Maluchy rosną szybko i po urośnięciu około 3 cm osiągają dojrzałość płciową.

Galeria