Nazwa: Brak polskiej nazwy

Nazwa łacińska: Hemichromis exsul

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Afryka

Wielkość: 8 -10 cm

Usposobienie: Umiarkowanie agresywne

Wielkość akwarium: > 120 l

Temperatura wody: 23-27°C

Parametry wody: Średnio twarda do twardej, pH 7.0- 8.0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Hemichromis exsul jest endemicznym gatunkiem, pochodzącym z jeziora Rudolfa (Turkana), leżącym na pograniczu Kenii i Etiopii. Zamieszkuje płycizny o piaszczystym podłożu i dużej ilości roślinności.
Ma wydłużone wrzecionowate ciało o różowej lub intensywnie czerwonej barwie. Na pokrywie skrzelowej niewielka czarna plama. Gatunek ten można odróżnić od innych czerwieniaków po czarnych płetwach z niebieskimi akcentami na promieniach. Młode osobniki są bladoróżowe, z wiekiem ich kolor staje się bardziej intensywny, aż do ognistej czerwieni w czasie tarła. Krótki, tępy pysk z dużym okiem. Płetwa ogonowa zaokrąglona.

Płeć dość trudna do odróżnienia. Samce mają bardziej wydłużone płetwy z większą ilością niebieskich akcentów. Z wiekiem u samców wykształca się też garb tłuszczowy.

Najmniej agresywny ze wszystkich Hemichromis- może być trzymany w akwarium wielogatunkowym, pod warunkiem, że towarzystwo zostanie starannie dobrane. Niewskazane są dużo mniejsze ryby, oraz gatunki spokrewnione, czy o podobnym wyglądzie. Najlepiej trzymać parę, ponieważ jest to ryba bardzo terytorialna. W przypadku otrzymania większej ilości w akwarium musi być dużo elementów stanowiących wizualne bariery i oczywiście, dużo przestrzeni. Ryba aktywna i przebojowa, pływa po całym zbiorniku, dużo czasu spędza również kopiąc w podłożu.
Akwarium dla Hemichromis exsul powinno zapewniać zarówno dużo wolnej przestrzeni do pływania, jak i wiele różnorodnych kryjówek. Jako podłoża najlepiej użyć piasku. Zbiornik powinien być dość obficie obsadzony odporną roślinnością. Jako dekoracji można użyć kamieni, korzeni lub kawałków drewna, dobrze sprawdzą się również ceramiczne doniczki. Akwarium powinno być dość dobrze oświetlony, a nurt wody niezbyt wyczuwalny. Wymagana wydajna filtracja i regularne podmiany wody.

W naturalnym środowisku podstawę ich diety stanowią małe skorupiaki i owady. W akwarium akceptują większość dostępnych pokarmów, jednak aby ryby ładnie się wybarwiły i pozostały w dobrej kondycji warto im podawać żywe lub mrożone larwy owadów czy krewetki solankowe. Jako uzupełnienie można im podawać pokarmy roślinne, np. tabletki ze spiruliną lub zblanszowany szpinak.

Rozmnażanie:
Gatunek dość łatwy do rozmnożenia, pod warunkiem posiadania dobranej pary- co może stanowić niejaki problem, bo ryby te są dość wybredne w kwestii doboru partnera. Najlepiej, gdyby ryby naturalnie dobrały się z grupy młodych osobników.

Gotowość do tarła można poznać po intensywnie czerwonym zabarwieniu. Para zaczyna też czyścić wybrane miejsce. Najczęściej jest to płaski kamień, ewentualnie inny płaski element- góra donicy, kawałek drewna etc. Samica składa jaja w wybranym miejscu, a następnie samiec je zapładnia. Po tym samica opiekuje się ikrą, podczas gdy jej partner strzeże rewiru przed niepowołanymi gośćmi. Samiec jest wtedy wyjątkowo agresywny i ryba, która nieopatrznie znajdzie się w pobliżu, może zostać przez niego dotkliwie poturbowana. W okolicy gniazda para wykopuje też jeden lub kilka dołków w podłożu, do których zostaną przeniesione larwy, gdy się wyklują. W ciągu jednego tarła samica może złożyć od 100 do 400 jaj.

Maluchy wykluwają się po około 48 godzinach, a rodzice przenoszą je w pyskach do przygotowanego dołka. Po jakimś czasie do kolejnego dołka, a potem do jeszcze kolejnego, aż do momentu, gdy młode zaczną swobodnie pływać po akwarium, co zazwyczaj następuje po 4-6 dniach. W tym momencie można im zaoferować larwy artemii lub mikro nicienie. Rodzice opiekują się młodymi przez kolejne 4 tygodnie, między innymi pomagając im w poszukiwaniu pokarmu.

Galeria