Nazwa: Naskalnik Marliera

Nazwa łacińska: Julidochromis marlieri

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Afryka

Wielkość: 10-13 cm

Usposobienie: Łagodne, ale terytorialne

Wielkość akwarium: >160 l

Temperatura wody: 24 – 27°C

Parametry wody: Twarda do twardej, pH 7,5-9,5

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Naskalnik Marliera (Julidochromis marlieri) to endemiczny gatunek pochodzący z jeziora Tanganika. Zamieszkuje przybrzeżne strefy o skalistym dnie. Posiada silnie wydłużone ciało z dużą płetwą grzbietową, ciągnącą się od głowy aż do nasady ogona. Ubarwienie jasnożółte z ciemnymi plamami, które tworzą wzdłuż tułowia pręgi, niekiedy przypominające szachownice. Płetwa grzbietowa, ogonowa i odbytowa są ciemnie w jasnożółte plamy, które układają się w pasy, na zewnętrznych krawędziach dodatkowo obrzeżone niebieskim paskiem.
W sprzedaży można spotkać tez inne odmiany barwne np. Julidochromis marlieri „Gombe”, u którego ciemne plamy układają się w poprzeczne, a nie podłużne pasy albo Julidochromis marlieri „Halembe”- który jest niemal zupełnie czarny. Płeć trudna do odróżnienia. Dorosłe samice są większe i dorastają do 13 cm, podczas gdy samce są około 3 cm mniejsze.

Naskalnik Marliera jest bardzo terytorialny wobec przedstawicieli własnego gatunku oraz innych szczelinowców. W dużym akwarium może być trzymany z innymi, spokojnymi pielęgnicami z jeziora Tanganika. Jest bardzo aktywną rybą o specyficznym sposobie pływania, polegającym na tym, że brzuch ryby jest zawsze położony równolegle do podłoża. W sytuacji, gdy pływa wzdłuż ściany skalnej przyjmuje pozycję pionową, a pod sklepieniem skalnym płynie „na plecach”. Przebywa we wszystkich strefach zbiornika.

Wymaga dość dużego akwarium, o długości minimum 100 cm dla jednego samca lub dobranej pary. Jako podłoża należy użyć drobnego piasku. W zbiorniku koniecznie powinny się znaleźć skały lub stosy kamieni, obfitujące w szczeliny, groty oraz inne kryjówki. Rośliny nie są konieczne. Wystroju nie należy często zmieniać, ponieważ gatunek ten przywiązuje się do otoczenia i po wymianie dekoracji może być zdezorientowany i osowiały. Wymaga twardej i dobrze natlenionej wody. Podmiany wody powinny być regularne, jednak nie przekraczać 10% pojemności zbiornika.

W naturze żywią się głównie małymi organizmami wodnymi, jednak w akwariach jedzą właściwie wszystko. Można im podawać karmę w postaci płatków lub granulek, larwy owadów oraz pokarm roślinny, dbając przy tym o różnorodność diety. Żerują przy tafli oraz na dnie zbiornika.

Rozmnażanie:
Rozmnażanie jest dość łatwe, o ile posiadamy dobraną parę. Aby taką uzyskać najlepiej hodować grupę młodych ryb, aż same się dobiorą. Pary najlepiej od razu odłowić, ponieważ samiec po zdobyciu partnerki staje się bardzo terytorialny i agresywny wobec innych przedstawicieli własnego gatunku. Naskalniki Marliera dobierają się na całe życie. Po śmierci jednego z partnerów nie należy szukać im nowego towarzysza, ponieważ może się to skończyć śmiercią tego ostatniego.

Dobrana para rozmnaża się w ukryciu, często bez wiedzy akwarysty, który zauważa, że doszło do tarła dopiero gdy zobaczy młode pływające po akwarium. Do aktu dochodzi w grocie lub szczelinie skalnej, gdzie samica składa od 100 do 300 jaj przyklejonych do ściany lub stropu. Oboje rodzice sprawują opiekę nad młodymi. Co ciekawe w doglądaniu maluchów uczestniczy tez czasami młodsze rodzeństwo, które wciąż pozostaje w pobliżu rodziców, do czasu aż osiągnie wielkość około 4 cm. Wtedy młode ryby są przeganiane przez dorosłych i dla ich bezpieczeństwa lepiej je odłowić do osobnego akwarium.

Galeria

Naskalnik Marliera