Pielęgnica nikaraguańska
07 paź 2016, Posted by Od 120 L do 450 L, Pielęgnicowate, Ryby akwariowe inNazwa: Pielęgnica nikaraguańska
Nazwa łacińska: Hypsophrys nicaraguensis
Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)
Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)
Pochodzenie: Ameryka Środkowa
Wielkość: 15-25 cm
Usposobienie: Spokojna, ale terytorialna
Wielkość akwarium: > 240 l
Temperatura wody: 24-27 °C
Parametry wody: Twarda, pH 7,5-8,5
Pokarm: Żywy, suchy, mrożony
Charakterystyka:
Pielęgnica nikaraguańska (Hypsophrys nicaraguensis) w naturze występuje w jeziorach, rozlewiskach i wolno płynących fragmentach Nikaragui i Kostaryki. Ma smukłe, wydłużone ciało. U samców z wiekiem zaczyna się uwidaczniać garb tłuszczowy na czole. Gatunek ten występuje w dwóch podstawowych odmianach barwnych. Najpopularniejsze jest Pielęgnica nikaraguańskie, u których dominującym kolorem jest żółty, przechodzący w niebieski na głowie i grzbiecie. Wzdłuż tułowia ciągnie się charakterystyczny czarny pasek. U drugiej z odmian dominującą barwo jest pomarańczowo- czerwona.
Różnice między płciami są dość wyraźnie zaznaczone. Samce mają wyższą i bardziej kanciastą sylwetkę niż smukłe samice. Są też od nich znacznie większe, a na czole można zauważyć garb tłuszczowy. Samice zazwyczaj mają wyraźniejszy pasek na boku, który u samców może częściowo zaniknąć lub przybrać postać plam.
Pielęgnice nikaraguańskie są raczej spokojne, jednak w czasie tarła mogą wykazywać silny terytorializm, dlatego najlepiej odnajdą się w akwarium jednogatunkowym. Mogą być również trzymane z innymi spokojnymi pielęgnicami, jednak wymaga to bardzo dużego zbiornika w wyraźnie zaznaczonymi rewirami. Ryby są bardzo aktywne, często i szybko pływają. Przebywają głównie w dolnej i środkowej części zbiornika.
Za względu na sporą aktywność i dość pokaźny rozmiar wymagają dużego, a przede wszystkim długiego zbiornika. Minimalna pojemność dla jednej pary to 240 l, przy czym długość powinna wynosić co najmniej 120 cm. Akwarium należy zaaranżować tak, aby było w nim dużo wolnej przestrzeni do pływania, a jednocześnie znalazły się potrzebne rybom kryjówki. Dno zbiornika najlepiej wysypać piaskiem lub drobnym żwirem, a jako dekoracji użyć kamieni i korzeni. Oświetlenie akwarium nie powinno być zbyt silne. Ryby te mają tendencję do niszczenia i skubania roślin, szczególnie delikatnych. Gatunek wymaga dość twardej i zasadowej wody o temperaturze z zakresu 24-27 °C.
Ryby nie są zbyt wymagające jeśli chodzi o wyżywienie. Chętnie jedzą zarówno gotowe pokarmy dla pielęgnic, jak i pokarm żywy czy mrożony. Ich dieta powinna się składać w równiej mierze z pokarmów roślinnych i zwierzęcych.
Rozmnażanie:
Dość łatwe w warunkach akwariowych pod warunkiem posiadania dobranej pary, co z kolei może nastręczać pewnych problemów. Przypadkowo zestawione dorosłe osobniki przeciwnej płci mogą reagować na siebie agresywnie. Najlepiej rozpocząć od hodowli kilku sztuk młodych osobników i poczekać aż same dobiorą się w pary. Każdą nowa parę natychmiast odłowić do osobnego akwarium, ponieważ mogą one wykazywać zachowanie terytorialne w stosunku do innych osobników ze stada. Dobrana para zazwyczaj pozostaje ze sobą do końca życia, a nawet dłużej- po śmierci samca samica często pozostaje we „wdowieństwie” i nie dopuszcza do siebie innych partnerów.
Tarło zazwyczaj odbywa się poza wzrokiem akwarysty, najczęściej w grocie skalnej, doniczce lub plątaninie korzeni. Samica składa około 400 jaj w dołku, który wcześniej wykopała w podłożu. Po złożeniu ikry samica pilnuje jej, podczas gdy samiec patroluje teren. Po 2-3 dniach z jaj wykluwają się larwy, a po kolejnych 5-6 narybek zaczyna pływać swobodnie po zbiorniku w poszukiwaniu pożywienia. Przez cały ten czas rodzice pilnują potomstwa. Narybek można karmić larwami solowca oraz roztartą na pył suchą karmą od momentu, kiedy zaczyna samodzielnie pływać.