Ryby akwariowe - Pielęgnica wielobarwna

Nazwa: Pielęgnica wielobarwna

Nazwa łacińska: Cichlasoma synspilumn

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: do 35 cm

Usposobienie: Agresywna

Wielkość akwarium: > 450 l

Temperatura wody: 24-28°C

Parametry wody: miękka lub średnio twarda, pH 6,5-8,0

Pokarm: żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Pielęgnica wielobarwna (Cichlasoma synspilumn) jest gatunkiem endemicznym zamieszkującym spokojne wody płynące oraz rozlewiska rzeki Usumacinta. Sporadycznie spotkać ją można także w wodach słonawych. Jest bardzo lubiana przez akwarystów za piękne ubarwienie. Głowy, pokrywy skrzelowe oraz przednie części tułowia mają kolor czerwony, różowy lub malinowy. W środkowej części czerwień przechodzi stopniowo w odcienie niebieskiego i zieleni, a ogon jest żółty. Na całym ciele zdarzają się nieregularne czarne kropki. Czarne punkty widoczne są także na płetwach, gdzie tworzą linie punktów wzdłuż promieni. Płetwa grzbietowa jest „grzebieniowata” i ciągnie się przez niemal całą długość ryby. Dymorfizm płciowy dość wyraźnie zaznaczony. Samce są większe i dorastają do 35 cm, natomiast samice do około 30 cm.
U dorosłych samców na czole widoczny jest charakterystyczny guz, który z wiekiem staje się coraz większy.
U młodych osobników męskich nie ma guza, jednak mają on wyraźnie bardziej kanciastą sylwetkę niż okrągłe samiczki. Samce mają też zazwyczaj znacznie intensywniejsze kolory oraz okazalsze i ostrzej zakończone płetwy.

Ryby te wykazują silny terytorializm, co w połączeniu z pokaźnymi rozmiarami sprawia, że najlepiej trzymać jedną parę w akwarium gatunkowym. W odpowiednio dużym zbiorniku ( minimum 500 l) można spróbować hodować grupę lub parę w towarzystwie innych pielęgnic, jednak w okresie tarła Pielęgnica wielobarwna jest agresywna wobec intruzów ze względu na gatunek. Para powinna dobrać się swobodnie w grupie lub razem dorastać. Para zestawiona z dwóch dorosłych, obcych sobie ryb może się nie zaakceptować i walczyć ze sobą nawet na śmierć i życie. Jeżeli więc pielęgnica w porę nie znajdzie partnera, lepiej nie bawić się w swatkę, tylko trzymać pojedyncza sztukę. W dobranej parze ryby nie są wobec siebie agresywne, choć czasem samice może być zbyt natarczywy. Przebywają głównie
w środkowej i dennej części zbiornika.

Akwarium dla Pielęgnic wielobarwnych powinno być duże, z licznymi kryjówkami i przestrzenią do pływania. Jako podłoże najlepiej sprawdzi się piasek lub drobny żwir, w którym ryby chętnie kopią.
W związku z tym sprawdzą się jedynie wytrzymałe rośliny o mocnych systemach korzeniowych. Jako dekoracji można użyć korzeni, kawałków drewna oraz wszelkich elementów, mogących pełnić funkcję kryjówek.
Oświetlenie nie powinno być zbyt intensywne. Optymalne parametry wody to temperatura z zakresu do 24 do 28°C, pH 6,5-8,0. Pielęgnice wielobarwne dobrze czuja się zarówno w wodzie miękkiej, jak i średnio twardej. Wymagana wydajna filtracja, nie wytwarzająca silnego prądu wody oraz cotygodniowe podmiany.

Pielęgnice wielobarwne są w zasadzie wszystkożerne. Chętnie jedzą gotowy granulat dla pielęgnic oraz roślinny (gotowane i surowe warzywa) urozmaicony od czasu do czasu mięsnym (rurecznik, ochotka). Nie należy im podawać mięsa ssaków, ponieważ jest dla nich zbyt ciężkostrawne. Trzeba też zwracać uwagę na urozmaicenie diety, które gwarantuje intensywne wybarwienie ryb. Żerują przy dnie oraz w toni.

Rozmnażanie:
Rozmnożenie tego gatunku jest łatwe, pod warunkiem posiadania dobranej pary. Para wybiera i „sprząta” miejsce na złożenie ikry, najczęściej jest to duży płaski kamień albo wnętrze jaskini. Tarło poprzedzają intensywne zaloty samca, które jednak mogą stać się zbytnio natarczywe. W takim przypadku należy parę odizolować na jakiś czas, żeby nie zamęczyć samicy. Jeśli tarło przebiegnie pozytywnie, samica złoży
w przygotowanym wcześniej miejscu od 400 do 800 jaj. Ikra jest strzeżona i pielęgnowana przez oboje rodziców. Po 2-3 dniach wylegają się larwy, które po kolejnych 3-4 dniach zaczynają pływać po akwarium. Opiekę nad młodymi sprawuje głównie matka. Narybek należy karmić larwami solowca i rozdrobnionym suchym pokarmem.

Galeria