Ryby akwariowe - Ziemiojad czerwonogłowy, Ziemojad Steindachnera

Nazwa: Ziemiojad czerwonogłowy, Ziemojad Steindachnera

Nazwa łacińska: Geophagus Steindachneri

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielegnicowate (Chilchidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: 15 - 20 cm

Usposobienie: Łagodne ale terytorialne

Wielkość akwarium: > 200 l

Temperatura wody: 24-26 °C

Parametry wody: miękka do średnio twardej, pH 6,5-7,0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Ziemiojady czerwonogłowe (Geophagus Steindachneri) są szeroko rozpowszechnione na terenie całej Kolumbii oraz północno- zachodniej Wenezueli. Chociaż zajmują bardzo różnorodne siedliska, zdają się preferować zalesione płytkie strumienie o piaszczystym dnie. Jak wszystkie ziemiojady charakteryzuje się dość wysoką (wyższą w przypadku samców), bocznie spłaszczoną sylwetką. Samce dorastają do 20 cm, natomiast samice do 15 cm. Ciało jest srebrzysto- perłowe z silnie połyskującymi na pomarańczowo i turkusowo łuskami. Można tez dostrzec ciemniejsze poprzeczne paski, widoczne szczególnie u samic. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest intensywnie czerwony garb tłuszczowy na czole u samców, oraz mniej wyraźna czerwona plama w analogicznym miejscu u samic. Uwagę zwraca szeroki otwór gębowy zakończony mięsistymi wargami.

Ryby tego gatunku zajmują głównie dolną część akwarium, gdzie spędzają całe dnie na przesiewaniu podłoża w poszukiwaniu pokarmu. Ziemiojady są raczej spokojne i z reguły nie robią krzywdy nawet małym rybom. Mogą być trzymane z innymi ziemiojadami oraz rybami zamieszkującymi górne części zbiornika. Wykazują natomiast dość silny terytorializm w stosunku do przedstawicieli własnego gatunku, który w niektórych przypadkach może zostać rozszerzony na gatunki pokrewne, o podobnej wielkości i ubarwieniu. Najbezpieczniej jest hodować grupę haremową, składająca się z samca i kilku samic. W bardzo dużym akwarium można podjąć próbę trzymania razem kilku samców, jednak nie obejdzie się raczej bez agresywnych zachowań, mających na celu wyznaczenie hierarchii w takiej grupie. Dominantem staje się najsilniejszy samiec, który przegania konkurentów, jednak ich nie zbija i z reguły nie robi im większej krzywdy. Zdominowane samce mają znacznie bledsza czerwień na głowie niż dominant, a także wyraźnie mniejszy garb tłuszczowy. Zachowania agresywne zdarzają się również sporadycznie między inkubującymi samicami. Można również zaobserwować przejawy „zazdrości” wśród samic, polegające na tym, że samica, z którą samiec odbywa tarło, bywa „zaczepiana” przez pozostałe samice z grupy.

Ziemiojad czerwonogłowy wymaga zbiornika o pojemności minimum 200 l dla niewielkiej grupy haremowej. Najważniejszym elementem wyposażenia jest drobny, naturalny piasek. Podłoże o większej średnicy lub posiadające ostra krawędzie, może spowodować problemy z pobieraniem pokarmu, a także infekcje i uszkodzenia układu pokarmowego. Jako dekoracji można użyć korzeni, gałęzi lub kamieni, pamiętając jednak, żeby nie „zagracić” dna. Rośliny należy sadzić raczej po bokach, pozostawiając dużo wolnej przestrzeni, warto je też zabezpieczyć przed wykopaniem. Mile widziana roślinność pływająca, która przytłumi światło. Woda miękka do średnio- twardej, najlepiej o odczynie obojętnym. Konieczny wydajny filtr z dojrzałym złożem, ponieważ gatunek ten jest bardzo wrażliwy na pogarszające się warunki wody.

W naturalnym środowisku ziemiojady żywią się resztkami organicznymi i robakami, których poszukują przesiewając podłoże. W akwarium przyjmują właściwie każdy rodzaj pokarmu opadającego na dno. Pokarm sztuczny w płatkach lub granulkach powinien być urozmaicany żywym lub mrożonym pokarmem mięsnym, takim jak ochotka, wodzień, solowiec.

Rozmnażanie:
Tarło jest inicjowane przez samca i trwa zazwyczaj kilka godzin. Samica składa do 150 jajeczek w partiach po kilkadziesiąt, które następnie bierze razem z nasieniem samca do pyszczka. Inkubacja trwa od 15 do 20 dni. W tym okresie samica nie powinna być dokarmiana.

Galeria