Nazwa: Ziemiojad surinamski

Nazwa łacińska: Geophagus surinamensis

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: 20-30 cm

Usposobienie: Łagodne przy odpowiedniej wielkości akwarium

Wielkość akwarium: > 200 l

Temperatura wody: 24-27 °C

Parametry wody: pH 6,0-7,5 - miękka lub średnio twarda

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Ziemiojad surinamski (Geophagus surinamensis) zamieszkuje rozlewiska i spokojnie płynące rzeki Surinamu i Gujany Francuskiej. Jak wszystkie ziemiojady charakteryzuje się wysoką bocznie spłaszczoną sylwetką i skierowanym ku dołowi otworem gębowym. Ma ciało o srebrzysto- perłowej barwie, połyskujące odcieniami błękitu, zieleni i czerwieni. Boki ozdobione są żółto- pomarańczowymi drobnymi plamkami, które tworzą poziome linie. Pośrodku ciała można zauważyć charakterystyczną czarną plamę. W młodym wieku zabarwienie jest dużo mniej wyraziste, a małe ryby są zazwyczaj szare. Gatunek ten rośnie znacznie wolniej niż większość pielęgnic, dlatego kupując kilkucentymetrowe okazy, trzeba mieć świadomość, że miną lata, zanim ryba uzyska swoje dorosłe ubarwienie. Płetw grzbietowa ciągnie się przez nie ma całą długość ciała i dzięki wyrazistym, wydłużonym promieniom przypomina grzebień. Płeć dość trudna od odróżnienie, a w młodym wieku prawie niemożliwa. Samice są znacznie mniejsze od samców i rzadko przekraczają rozmiar 22 cm, podczas gdy samce mogą osiągnąć nawet 30 cm. Poza tym samce mają bardziej wydłużone i bardziej wydatne płetwy grzbietowe, ogonowe i piersiowe.

Jest to dość spokojna i niekonfliktowa ryba, która nadaje się również do zbiornika towarzyskiego, pod warunkiem, że nie będą w nim mieszkać agresywne gatunki, które mogłyby je zastraszyć. Na mniejsze ryby zazwyczaj w ogóle nie zwraca uwagi. W czasie tarła może wykazywać terytorializm, dlatego warto zadbać o odpowiednią ilość potencjalnych rewirów w akwarium. Przebywa głównie w dolnej partii zbiornika. Najlepiej czują się w parach lub grupie haremowej. Kupując małe ryby warto wziąć większą grupę ze względu na brak widocznych cech płciowych i pozwolić im samodzielnie dobrać się w pary.

Akwarium dla ziemiojadów powinno być duże, a zwłaszcza posiadać dużą powierzchnię dna.
Wysokość w przypadku tych ryb nie jest istotna. Jako podłoża najlepiej użyć piasku lub drobnego żwiru o zaokrąglonych krawędziach. Nie należy stoswac grysu, który mógłby uszkodzić otwory gebowe lub skrzela ziemijadów przesiewających podłoże w poszukiwaniu pożywienia. Rośliny nie są wskazane, ponieważ nie występują one obficie w ich naturalnym środowisku, ponadto mogą być wykopywane przez ryby. Akwarium należy ozdobić korzeniami oraz kawałkami skał, dzięki czemu zapewnimy rybom lubiane przez nich kryjówki. Ziemiojady preferują miękką wodę, jednak dobrze aklimatyzują się również w średnio twardej. Wskazana temperatura to 24-27 °C, pH 6,0-7,5. Niezbędna jest dobra filtracja i częste podmiany, ponieważ kopiąc w podłożu bardzo zanieczyszczają wodę.

Ziemiojady są w zasadzie wszystkożerne, choć preferują świeży lun mrożony pokarm mięsny. Można im podawać larwy ochotki, rozwielitki. krewetki lub artemię, urozmaicając dietę warzywami lub tabletkami ze spiruliną. Niewskazane jest podawanie mięsa ssaków. Ryby te pobierają pokarm z dna.

Rozmnażanie:
Rozmnożenie w warunkach hodowlanych jest dość trudne. Z obserwacji akwarystów wynika, że ryby są zwykle bardziej skłonne do amorów w miękkiej wodzie. Samiec zachęca samice krążąc wokół niej i prezentując swoje wdzięki. Jaja są zwykle składane przez samicę na płaskim kamieniu, a następnie zapładniane przez samca. Za jednym razem może to być do 250 ziarenek ikry. Zazwyczaj samiec nosi zapłodnioną ikrę w pysku, aż do wylęgu młodych, zdarza się jednak, że larwy wylęgają się po 3 dniach bez inkubacji. Po tym czasie swobodnie pływają po akwarium w poszukiwaniu pożywienia, chowając się
w pyskach rodziców w razie zagrożenia. Narybek można karmić larwami artemii.

Galeria

Ziemiojad surinamski