Nazwa: Clarias batrachus

Nazwa łacińska: Clarias batrachus

Rząd: Sumokształtne (Siluriformes)

Rodzina: Długowąsowate (Clariidae)

Pochodzenie: Azja

Wielkość: do 50 cm

Usposobienie: Agresywne szczególnie w stosunku do mniejszych ryb

Wielkość akwarium: >600 l

Temperatura wody: 22-27ºC

Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 6,0-8,0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Clarias zamieszkuje mętne wody płynące i rozlewiska na terenie niemal całej Południowo- Wschodniej Azji, został też introdukowany do Stanów Zjednoczonych. Jest powszechnie poławiany w celach konsumpcyjnych, bywa też hodowany jako ryba ozdobna w oczkach wodnych oraz akwariach.

Ma mocno wydłużone, węgorzowate ciało o dużej, mocnej głowie. Pysk wyposażony w cztery pary długich wąsików oraz uzębiony. Ciało pozbawione łusek. Płetwa grzbietowa przebiega w tylnej części przez 2/3 długości ciała. Płetwy piersiowe wyposażone w długie i mocne kolce, którymi może zadać poważne rany. Spotyka się różne odmiany barwne, najczęściej w akwariach widuje się ryby w kolorze jasnokremowym z nieregularnymi brązowymi i czarnymi plamami na całym ciele. Posiada narząd nadskrzelowy, który pozwala na oddychanie powietrzem atmosferycznym. W akwarium rzadko osiąga więcej niż 40 cm długości, choć w naturze zdarzają się nawet osobniki metrowe.
Płeć dość trudna do odróżnienia, szczególnie u młodych osobników. Dorosłe samce są smuklejsze i mają dłuższe brodawki płciowe.

Ryby te są dość łagodne pod warunkiem, że zapewnimy im odpowiednią przestrzeń życiową i towarzyszy o podobnych gabarytach. W bardzo dużych zbiornikach mogą być hodowane z innymi dużymi rybami, małe mogą być przez nie uznane za przekąskę. W zbyt małym akwarium stają się agresywne i atakują wszystko, co się rusza. Przebywają głównie w dennej części zbiornika, przy niedostatku tlenu podpływają do powierzchni, aby zaczerpnąć powietrza. Prowadzą raczej nocny tryb życia, jednak są dość widoczne
w akwarium, ponieważ rzadko się ukrywają. W przypadku ciasnoty lub braku tlenu mogą próbować opuścić zbiornik. W naturze zdarza im się przechodzić lądem między siedliskami. Po wyjęciu z wody wydaja skrzekliwe dźwięki.

Gatunek ten wymaga bardzo dużego zbiornika. Bardzo młode ryby można hodować w akwarium o minimalnej powierzchni dna 120×60 cm, jednak należy mieć świadomość, że potrzeby ryby z czasem będą rosnąć. Dla pojedynczego dorosłego osobnika za optymalne uznaje się dno o wymiarach 210×120 cm (czyli akwarium o pojemności ponad 2000 litrów), wysokość zbiornika nie jest bardzo istotna. Akwarium koniecznie należy wyposażyć w pokrywę. Oświetlenie nie jest konieczne, wystarczy światło dzienne. Dno należy wysypać piaskiem lub drobnym żwirem o zaokrąglonych krawędziach. Mile widziane mocne rośliny, choć nie są one niezbędne. Jako dekoracji można użyć kawałków drewna i korzeni, zostawiając jednak sporo pustego dna oraz przestrzeń do pływania. Dobrze adaptuje się zarówno w miękkiej, jak i średnio twardej wodzie o temperaturze powyżej 20ºC.

Clarias jest drapieżnikiem, więc podstawą jego diety powinny być pokarmy mięsne: larwy owadów, mięczaki, skorupiaki oraz mięso ryb (również małe, żywe ryby). Nie jest jednak wybredny i zjada także suchą karmę dla mięsożerców. Jest dość łakomy, dlatego należy uważać, żeby go nie przekarmiać. Dorosłym osobnikom wystarczy karmienie co 2-3 dni.

Rozmnażanie:
Bardzo trudne w akwarium ze względu na wymaganą wielkość zbiornika. Ryby osiągają dojrzałość, gdy dorastają do około 30 cm. Najlepiej trzymać kilka osobników, żeby mogły dobrać się para, a następnie pozostałe ryby odłowić, ponieważ tarlaki stają się bardzo terytorialne. W naturze do tarła dochodzi w jaskiniach lub kryjówkach, a z ich braku samiec kopie dołek w podłożu, gdzie samica składa do kilku tysięcy jaj. Samiec pilnuje ikry oraz narybku, który wykluwa się po 2-3 dniach. Młode są bardzo żarłoczne
i szybko rosną. Jako pierwszy pokarm można im podawać artemię.

Ciekawostki:

To bardzo wytrzymały gatunek, który w naturze w czasie suszy wychodzi ze zbiornika i poluje na małe zwierzęta lądowe. Może przeżyć kilka tygodni bez jedzenia, a w czasie chłodu przejść w stan uśpienia. W Stanach Zjednoczonych uważany jest za gatunek niepożądany i nie można go hodować bez zezwolenia. W otwartych stawach wymagane jest też zabezpieczenie zbiornika tak, żeby ryba nie mogła przedostać się do naturalnych akwenów.

Galeria