Nazwa: Jesiotr sterlet, Sterlet, Czeczuga

Nazwa łacińska: Acipenser ruthenus

Rząd: Jesiotrokształtne (Acipenseriformes)

Rodzina: Jesiotrowate (Acipenseridae)

Pochodzenie: Azja, Europa

Wielkość: Zazwyczaj do 65 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: Oczko wodne

Temperatura wody: Poniżej 20°C

Parametry wody: Średnio twarda, pH 6,5-8,0

Pokarm: Żywy, suchy, mrożony

Charakterystyka:
Sterlet (Acipenser ruthenus) jest jednym z mniejszych gatunków jesiotra. Dość często hodowany w oczkach wodnych. Młode, kilku- kilkunastocentymetrowe okazy można również trzymać w akwariach, ale tylko wtedy, gdy ma się możliwość późniejszego przeniesienia do oczka wodnego lub stawu, ponieważ ryba dość szybko rośnie i potrzebuje dużo przestrzeni. Chowany zbyt długo w akwarium karłowacieje.

W naturalnym środowisku zamieszkuje rzeki i jeziora zlewisk Morza Czarnego, Kaspijskiego, Białego, Karskiego i Arktycznego. Zanotowano również epizodyczne pojawienie się tego gatunku w Bugu. Zazwyczaj osiąga wielkość do 65 cm, choć zdarzały się nawet osobniki półtorametrowe. Ma wydłużone ciało z podłużnym pyskiem, lekko wygiętym ku górze. Mały otwór gębowy o dolnym położeniu, z wąską przerwą pośrodku dolnej wargi. Długie wąsiki z krótkimi frędzelkami na końcach, odchylone ku tyłowi, sięgają przedniej krawędzi otworu gębowego. Posiada od 11 do 17 płytek grzbietowych z długim, ostrym grzebieniem i hakiem, około 60-70 zachodzących na siebie płytek bocznych i od 10 do 18 płytek brzusznych. Ciało ciemnoszare do brunatnego, z zielonkawym lub niebieskim połyskiem. Płytki kostne w kolorze kości słoniowej. Brzuch jaśniejszy od reszty ciała, czasem przybiera czerwonawy odcień. Płetwa grzbietowa silnie przesunięta do tyłu, płetwa ogonowa niesymetryczna, znacznie większa i ostro zakończona w górnej części. Brak widocznych cech pozwalajacyh na rozróżnienie płci. W handlu dostępna jest również odmiana biała.

Jest bardzo spokojną rybą, prowadząca przydenny tryb życia. Nie stanowi zagrożenia dla innych gatunków, ale może zjadać ikrę oraz narybek. W oczku wodnym są zazwyczaj mało widoczne, nie podpływają do właściciela i nie reagują na pokarmy unoszące się na powierzchni. Jest znacznie aktywniejszy nocą niż w ciągu dnia. Żyje do 20 lat.

Wymaga dużo przestrzeni do pływania i bardzo dobrze natlenionej wody. W przypadku małych jesiotrów, hodowanych w akwarium, poza natlenieniem należy im zapewnić wyczuwalny nurt wody. Dno najlepiej wysypać piaskiem lub drobnym żwirem. Roślin i dekoracji nie powinno być zbyt dużo, ponieważ ryba jest dość sztywna i trudno jej omijać „przeszkody”. Najlepiej posadzić kilka roślin w rogach zbiornika. Oświetlenie naturalne. Należy kontrolować, żeby temperatura wody nie przekroczyła 20°C.

W oczku wodnym, podobnie jak w akwarium, najważniejsza jest czysta i dobrze natleniona woda. Dno żwirowate lub kamieniste, niezamulone. Dobrze znoszą zimowanie w oczku, pod warunkiem, że będą miały pod dostatkiem tlenu. Przy słabym natlenieniu wody padają szybciej niż inne gatunki ryb. W przeciwieństwie do większości ryb żerują również zimą i należy je w tym czasie dokarmiać. Dość częstym problemem jest zaplatanie się małych jesiotrów w korzenie roślin wodnych lub glony.

Naturalnym pokarmem Jesiotra sterlet są larwy owadów (np. komarów czy jętek) drobne ślimaki, pijawki oraz ikra innych ryb. Maluchom w akwarium należy podawać żywe lub mrożone larwy owadów oraz granulki opadające na dno. Dorosłe ryby w oczkach wodnych i stawach można dokarmiać specjalnymi granulatami dla jesiotrów. Najlepiej podawać pożywienie raz dziennie- wieczorem.

Rozmnażanie:
W akwarium i małych oczkach wodnych niemożliwe. W naturalnym środowisku tarło odbywa się w górze rzek od maja do czerwca, raz na 2-3 lata. Samica składa od 11 000 do 140 000 ziaren ikry wielkości ziarnka piasku, które są swobodnie rozrzucane. Młode wylęgają się po 4-5 dniach.

Ciekawostki:
Jesiotr sterlet jest najmniejszym jesiotrem występującym w Europie. Ceniony kulinarnie ze względu na smaczne mięso oraz kawior wyrózniający się bardzo drobnymi ziarenkami.

Galeria

Jesiotr sterlet, Sterlet, Czeczuga