Nazwa: Paku czarnopłetwy, Paku czarny

Nazwa łacińska: Collosoma macropomum

Rząd: Kąsaczokształtne (Characiformes)

Rodzina: Piraniowate (Serrasalmidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: 60-70 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 1000 l

Temperatura wody: 20-28°C

Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 5,0-6,5

Pokarm: Żywy, suchy, mrożony

Charakterystyka:
Paku czarnopłetwy jest największym przedstawicielem rodziny piraniowatych. Początkowo występował jedynie w dorzeczu Amazonki i Orinoko, jednak ze względu na walory smakowe został introdukowany w całej Ameryce Południowej, Ameryce środkowej oraz Azji. Zamieszkuje głównie kanały rzeczne i rozlewiska. Preferuje wody o nieznacznym nurcie, obfite w roślinność pływającą.

Gatunek ten może osiągnąć rozmiar do 1,1 metra i wagę do 50 kg, jednak zazwyczaj jest mniejszy. Posiada wysokie, krępe, bocznie spłaszczone ciało. Ubarwienie jest zmienne i w zależności od pochodzenia ryby może być szare lub oliwkowe. Dolna część ciała ciemniejsza od górnej- zazwyczaj czarna lub ciemnoszara, czasem o złotawym odcieniu. Płetwy są czarne lub ciemnoszare. Pacu posiada silne szczęki oraz mocne zęby, przypominające ludzkie zęby trzonowe. Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony- dojrzałe samce charakteryzują się zazwyczaj intensywniejszą barwą brzucha.

Wbrew groźnemu wyglądowi jest to ryba o raczej łagodnym usposobieniu, choć może zjadać znacznie mniejszych od siebie towarzyszy. W młodości jest to gatunek ławicowy i najlepiej trzymać grupę składającą się z około 6 młodzików. Dorosły osobnik staje się samotnikiem i może przejawiać zachowania terytorialne wobec przedstawicieli swojego gatunku. Ryba jest bardzo aktywna i dużo pływa po całym akwarium. Z tego powodu nie zaleca się trzymania jej z łagodnymi i spokojnymi gatunkami, ponieważ ich nerwy mogą tego nie wytrzymać. Chociaż rzadko są agresywne, warto zachować ostrożność podczas konserwacji zbiornika, ponieważ ich potężne zęby bez problemu są w stanie zrobić krzywdę.

Paku czarnopłetwy (czarny) wymaga bardzo dużego zbiornika, o pojemności minimum 1000 litrów na dorosłego osobnika. Zbiornik powinien zapewniać wiele kryjówek oraz być obficie obsadzony roślinnością, w tym pływającą. Trzeba się jednak liczyć z tym, że rośliny będą konsekwentnie wyjadane, dlatego dobrą alternatywą może być zastosowanie roślin sztucznych. Jako dekoracji można użyć kamieni, kawałków skał oraz masywnych kloców drewna. Wszelkie szklane przedmioty, takie jak termometry czy grzałki, należy zastąpić akcesoriami wykonanymi z materiałów, których nie da się stłuc ani przegryźć. Akwarium powinno być wykonane z grubego szkła, ponieważ może się zdarzyć, że przestraszona ryba z impetem wpadnie na szybę. Konieczna jest wydajna filtracja biologiczna, oraz regularne, cotygodniowe podmiany około 40 % wody. Latem można trzymać ten gatunek w stawach lub oczkach wodnych.

Chociaż ryba ta jest zazwyczaj sprzedawana jako „roślinożerna pirania” w rzeczywistości jest zwierzęciem wszystkożernym. W naturalnym środowisku żywi się owocami, nasionami, owadami, skorupiakami oraz małymi rybami. W hodowli przyjmuje większe granulaty, warzywa, owoce a także żywe i mrożone pokarmy mięsne, takie jak krewetki, kryl czy ochotka. Młode osobniki należy karmić raz dziennie. Dorosłym rybom wystarczy co 2-3 dni podawać granulat oraz całe owoce i warzywa, a raz w tygodniu pokarm mięsny.

Rozmnażanie:
Brak informacji na temat udanej reprodukcji w hodowli akwariowej. W Ameryce Południowej i Azji prowadzone są farmy hodowlane, gdzie ryby stymulowane są do rozrodu za pomocą hormonów.

Ciekawostki:
Pacu zyskał przydomek „obcinacza jąder”, po tym jak grupa ryb rzekomo poraniła kapiacych się w jeziorze rybaków. Ta zła sława spowodowała wybuch paniki, gdy kilka lat temu wyłowiona rybę w Bałtyku. Przyrodnicy jednak uspokajają, że jest to tylko legenda i brak zanotowanych przypadków ataku przedstawicieli tego gatunku na ludzi.

Galeria