Ryby akwariowe - Płaszczka rzeki Xingu - Potamotrygon leopoldi

Nazwa: Płaszczka rzeki Xingu

Nazwa łacińska: Potamotrygon leopoldi

Rząd: Orleniokształtne (Myliobatiformes)

Rodzina: Płaszczki słodkowodne, Płaszczki rzeczne (Potamotrygonidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: 40-45 cm

Usposobienie: Łagodne ale malutkie ryby może zjadać

Wielkość akwarium: > 1600 l

Temperatura wody: 25-28°C

Parametry wody: Średnio twarda, pH 6,0-7,0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Ten gatunek płaszczki występuje jedynie w Rio Xingu i Rio Fresco w środkowej Brazylii. Zamieszkuje różne biotopy- piaszczyste brzegi głównych rzek, wolno płynące dopływy, a także tereny zalewowe i jeziora.

Potamotrygon leopoldi posiada okrągłe, spłaszczone od góry ciało z ogonem o podłużnym kształcie. Brak płetwy grzbietowej i ogonowej. Płetwy piersiowe otaczają cała rybę. Na grzbietowej stronie ogona znajduje się kolec jadowy, który co 6-12 miesięcy jest gubiony i odrasta. Na wewnętrznej stronie talerza znajduje się 5 par skrzeli oraz otwór gębowy. Ryba ma wypukłe oczy, pozwalające na obserwację otoczenia pomimo zagrzebania w piasku. Za oczami znajdują się tzw. tryskawki, którymi oddycha po zakopaniu się.

Ciało ryby jest ciemnobrązowe, niemal czarne, od góry ozdobione białymi okrągłymi plamami różnej wielkości, które pokrywają również ogon. Spód ryby jest ciemny, bez plamek. Płeć łatwa do rozpoznania. Samce maja wyrostki kopulacyjne, tzw. półprącia, które znajdują się w kącikach płetw brzusznych u nasady ogona.
Płaszczki rzei Xingu są drapieżnikami, polującymi na inne mniejsze ryby, dlatego nie zaleca się trzymania ich z gatunkami o niewielkich rozmiarach, które mogłyby być przez nie zjedzone. Z drugiej strony cenią sobie spokój, towarzystwo agresywnych i aktywnych ryb może spowodować, że staną się nerwowe. Najlepszym towarzystwem będą więc spokojne gatunki o sporych rozmiarach, przebywające głównie w górnej części zbiornika. Najlepiej trzymać parę lub grupę składającą się z samca i 2-3 samic. Dwa dorosłe samce mogą wykazywać wobec siebie zachowania terytorialne. Nie należy trzymać razem rożnych gatunków płaszczek słodkowodnych, ponieważ większość z nich jest w stanie krzyżować się między sobą. Większość czasu spędzają przy dnie zbiornika, gdzie przeszukują podłoże w poszukiwaniu pokarmu.

Akwarium dla płaszczek powinno zapewniać możliwie największą powierzchnię dna. Wymagają one dużego zbiornika o pojemności 1600 l na parę dorosłych ryb. Jako podłoża najlepiej użyć piasku rzecznego, ewentualnie drobnego żwiru o okrągłych krawędziach. Dekoracje powinny być mocno umocowane, ponieważ ryby te są dość silne. Roślinność z pewnością zostanie wykopana, ewentualnie można zastosować rośliny pływające. Oświetlenie nie może być intensywne, ponieważ ryby staną się płochliwe, a ich kolory wyblakłe. Konieczna jest wydajna filtracja oraz cotygodniowe podmiany 30-50% wody. Najlepiej zdecydować się na urządzenia znajdujące się poza zbiornikiem, ponieważ płaszczki często niszczą wyposażenie akwarium. Równie często zdarzaja się im oparzenia grzałką, dlatego powinna być ona zabezpieczona, jeśli znajduje się w środku akwarium. Zbiornik należy też wyposażyć w szczelną pokrywę.

Podczas konserwacji zbiornika oraz odławiania ryb należy zachować ostrożność i zakładać grube rękawice. Nigdy też nie należy łapać ryby w siatkę, zamiast tego używać pojemnika lub dużej torby.

Płaszczki rzeki Xingu są rybami mięsożernymi. Chętnie przyjmują larwy owadów, krewetki oraz filety rybne. Młode osobniki należy karmić 3-4 razy dziennie, dorosłe raz na 2-3 dni.

Rozmnażanie:
Potamotrygon leopoldi jest gatunkiem dość łatwym do rozmnożenia, o ile posiadamy dobraną parę. Niestety, nie każdy partner jest akceptowany i może się zdarzyć, że pomimo zgodnego życia dwóch osobników przeciwnej płci nie doczekamy się potomstwa.
Tarło u płaszczek może trwać nawet kilka tygodni w czasie których samiec próbuje „dopaść” samicę, którą wzbrania się przed zalotami. Zapłodniona samica staje się wyraźnie grubsza, ma też wyraźnie większy apetyt. Ciąża trwa około 3 miesięce, a po jej upływie samica rodzi 1-6 żywych rybek. Na czas porodu warto odseparować matkę, aby uchronić młode przed zjedzeniem przez samca lub inee ryby. Po porodzie warto też dać samicy kilka tygodni na regenerację i chronić ja przed natarczywością samca.

Galeria