Nazwa: Polypterus ornatipinnis

Nazwa łacińska: Polypterus ornatipinnis

Rząd: Wielopłetwcokształtne (Polypteriformes)

Rodzina: Wielopłetwcowate (Polypteridae)

Pochodzenie: Afryka

Wielkość: 40-60 cm

Usposobienie: Dość agresywne

Wielkość akwarium: >200 l

Temperatura wody: 25 – 28°C

Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 6,0-7,5

Pokarm: Żywy, mrożony

Charakterystyka:
Polypterus ornatipinnis zamieszkuje spokojne wody, rozlewiska oraz bagna dorzecza Konga na terenie Demokratycznej Republiki Konga, Kamerunu i Angoli. Ma bardzo długie, węgorzowate ciało. Płetwa grzbietowa podzielona jest na kilkanaście oddzielonych płetw, składających się z twardego kolca i miękkich promieni. Posiada szpiczaście zakończony pysk oraz spłaszczoną od góry głowę. Umaszczenie w zależności od rejonu z którego odłowiono danego osobnika może być czekoladowo-brązowe, jasnobrązowe lub brązowo- szare. Na całym ciele rozmieszczone są nieregularne, jasne plamy i cętki. Posiada prymitywne płuca, które pozwalają rybie oddychać poza wodą. Może przeżyć na lądzie dość długo czas, pod warunkiem, że jego skóra pozostanie wilgotna. Płeć dość trudna od odróżnienia. Samce mają większe płetwy odbytowe niż samice.

Polypterus ornatipinnis jest drapieżnikiem polującym na mniejsze ryby, dlatego nie zaleca się umieszczania go w akwarium towarzyskim, chyba, że z innymi dużymi rybami. Co do agresji wobec własnego gatunku, zdania są podzielone, prawdopodobnie zależy to od cech osobniczych hodowanej ryby oraz wielkości akwarium. Prowadzi nocny tryb życia, ale w słabo oświetlonym akwarium bywa widoczny także za dnia. Dość dużo pływa, najczęściej w dolnych partiach zbiornika, od czasu do czasu podpływa do powierzchni, aby zaczerpnąć powietrza. Nie zaleca się trzymania tej ryby razem z dużymi zbrojnikami, które mogą przysysać się do polypterusa i zjadać jego śluz.

Ze względu na rozmiary wymaga dużego zbiornika. Pojedynczy okaz, można trzymać już w 200 l, ale tylko pod warunkiem, że akwarium będzie miało przynajmniej 120 cm długości. Wysokość zbiornika w przypadku tej ryby nie jest istotna. Ze względu na tendencję gatunku do nocnych wycieczek, należy wyposażyć akwarium w szczelną i mocną pokrywę. Oświetlenie powinno być przytłumione. Dno należy wysypać piaskiem lub drobnym żwirem, a jako dekoracji użyć kamieni i korzeni, które utworzą kryjówki. Wskazane dość obfite obsadzenie roślinności, należy jednak pamiętać o pozostawieniu wolnej przestrzeni do pływania i żerowania. Parametry wody nie robią na rybach większego wrażenia, dopóki jest ona czysta i dobrej jakości. Z tego powodu należy zaopatrzyć się w wydajny filtr i regularnie co tydzień podmieniać około 20% wody.

Przyjmuje wyłącznie pokarm mięsny świeży lub mrożony. Można mu podawać żywe rybki lub kawałki mięsa ryb, krewetki oraz kryl. Bardzo chętnie zjada ślimaki, kijanki i małe żabki. Nie należy podawać mu mięsa zwierząt stałocieplnych oraz dżdżownic. Gatunek ten z reguły nie przyjmuje suchej karmy. Żeruje na dnie, najlepiej karmić go raz dziennie- wieczorem, tuż przed wyłączeniem światła w zbiorniku.

Rozmnażanie:
Do rozmnażania potrzebny jest duży zbiornik (minimum 500 l) z wieloma kryjówkami. Aby skłonić ryby do rozmnażania należy zasymulować zmianę pór roku, tzn. najpierw przez 2- 6 tygodni stworzyć warunki sztucznej suszy, odlewając stopniowo część wody i podnosząc temperaturę. W tym czasie tarlaki należy obficie karmić. Po upłynięciu „suszy” dolewamy do zbiornika około 30% miękkiej wody. Poziom pH w akwarium nie powinien przekraczać 6,5. Samica składa jaja na płetwie ogonowej partnera, który po zapłodnieniu rozrzuca ikrę w taki sposób, żeby poprzyczepiała się do roślin. Młode wylegają się po około 4 dobach i od razu należy zacząć je dokarmiać , podając larwy solowca.

Galeria