Nazwa: Brzanka sumatrzańska

Nazwa łacińska: Puntigrus tetrazona

Rząd: Karpiokształtne

Rodzina: Karpiowate (Cyprinidae)

Pochodzenie: Azja, rzeki i stumienie na Borneo, Sumatrze i Półwyspie Malajskim

Wielkość: do 6 cm

Usposobienie: średnio łagodna, czasem podgryzają ryby z długimi płetwami

Wielkość akwarium: > 100 l

Temperatura wody: 24-26 °C

Parametry wody: pH 6,0-7,0 GH 6-15° dGH

Pokarm: suchy granulowany i w płatkach, żywy, mrożony

Charakterystyka:
Brzanka sumatrzańska czyli „Brzanka z Sumatry” – tak brzmi pierwsza polska nazwa tego słodkowodnego gatunku pochodzącego z Azji. Naturalnym obszarem jej występowania są rzeki Sumatry, Borneo i Półwyspu Malajskiego. W sklepach ryba ta występuje w wielu odmianach: ciemnozielona (Brzanka mszysta), czerwona, albinos, złota, platynowa. Dojrzałe osobniki osiągają długość 5-6 cm. Boki ich ciał są śliskie i błyszczące. „Klasyczna” odmiana brzanki sumatrzańskiej charakteryzuje się żółtym ubarwieniem ciała w poprzeczne, czarne pasy. Samca od samicy można odróżnić dosyć łatwo, po jaskrawszym ubarwieniu. Ze względu na występowanie w stadach, jest bardzo efektownym gatunkiem. W mniejszych grupach osobniki mogą być agresywne i wykazują tendencję do obgryzania płetw innym rybom. Najlepiej czuja się w stadach, składających się z minimum 8-10 osobników. Nie tylko pięknie się wtedy prezentują, ale są też spokojniejsze i wykazują zachowania typowe dla gatunku. Tworzą luźne hierarchie, a samce rywalizują między sobą o pozycję w stadzie i względy samic. Jeśli decydujemy się trzymać je razem z innymi rybami, należy unikać tych o długich płetwach i melancholijnym usposobieniu. Dobrze sprawdzi się towarzystwo tęczanek i tetr.

Ryby zajmują środkową i denną część zbiornika. Są szybkie i ruchliwe, wykonują intensywne ruchy płetwami. Typowa dla brzanek sumatrzańskich jest pozycja głową w dół, w której ryby „zwisają” między roślinami nawet przez kilka godzin.

Wskazana wielkość akwarium to min. 80 cm długości, ze względu na to, że gatunek ten potrzebuje dużej przestrzeni do pływania. Dostęp do światła powinien być ograniczony przez roślinność. Jako podłoża najlepiej użyć drobnego, rzecznego żwiru. Poświęcając uwagę scenerii zbiornika, warto zwrócić uwagę na sztuczne rośliny drobnolistne i rośliny pływające. Brzanka sumatrzańska preferuje miękką i kwaśną wodę. Jest bardzo wrażliwa na zbyt dużą ilość produktów przemiany materii w wodzie, dlatego należy pamiętać o dobrej filtracji i częstych podmianach w niewielkich ilościach. Lubi też silny prąd wody.

Karmienie tych ryb nie powinno sprawiać problemu. Brzanka sumatrzańska odżywia się pokarmem zarówno suchym, żywym jak i mrożonym. Nie pogardzi także pokarmem roślinnym.

Charakterystyka:
Charakterystycznie dla swojej rodziny, Brzanka Sumatrzańska rozrzuca ikrę i ma tendencje do późniejszego zjadania jej, warto więc rozmnażać ją w ściśle kontrolowanych warunkach. Zbiornik powinien być znacznie mniejszy, dostęp do światła mocno ograniczony. Na dnie powinien znaleźć się ruszt siatkowy, aby ikra mogła przez niego przejść. Po zauważeniu ikry należy odłowić dorosłe osobniki. Woda powinna mieć odczyn obojętny (6.0 – 8.0 pH). Dzięki gąbkowemu filtrowi zapewnia się odpowiedni ruch wody oraz jej natlenienie. W tak przygotowanym środowisku tarliskowym umieścić należy jedną lub dwie pary osobników. Ikra pojawia się najczęściej po jednym dniu. Wylęg następuje po ok. 1-2 dniach, a narybek pływa już po 24 godzinach. W tym okresie powinno się go karmić mikro pokarmem.

Ciekawostki:
W literaturze naukowej istnieją spory co do nazwy tej ryby. Niektórzy uważają, że używanie nazwy Brzanka sumatrzańska dla Systomus tetrazona jest nieprawidłowe, ponieważ prawdziwą Brzanką sumatrzańska jest Systomus anchisporus. Oba te gatunki są do siebie bardzo podobne – stąd zapewne mieszanie nazw. Więcej na ten temat:

„Brzanka sumatrzańska, Puntius tetrazona” – najbardziej pokrzywdzona ryba w historii akwarystyki, czyli ciąg dalszy „W krainie brzanek część 1”

Inne ciekawe ryby akwariowe z rodziny karpiowatych to: Razbora klinowa, Kosiarka, Garra flavatra, Danio pręgowany, Brzanka rekinia, Labeo i Karp Koi.

Galeria