Nazwa: Grubowarg dwubarwny, Labeo bicolor

Nazwa łacińska: Epalzeorhynchos bicolor

Rząd: Karpiokształtne (Cypriniformes)

Rodzina: Karpiowate (Cyprinidae)

Pochodzenie: Azja

Wielkość: do 15 cm

Usposobienie: Łagodne ale terytorialne

Wielkość akwarium: > 200l

Temperatura wody: 22-26°C

Parametry wody: miękka do średnio twardej, pH 6,5-7,5

Pokarm: Suchy, żywy, mrożony

Charakterystyka:
Labeo bicolor (Epalzeorhynchos bicolor) to gatunek pochodzący z Azji, zamieszkujący czyste wody płynące z podłożem z piasku i kamieni. W naturalnym środowisku krytycznie zagrożony wyginięciem, większość egzemplarzy w akwariach pochodzi ze sztucznej hodowli, prowadzonej niemal na całym świecie.
Jest rybą o smukłym, wrzecionowatym ciele. Ubarwienie aksamitnoczarne z intensywnie czerwonym ogonem. Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony. Samice można rozpoznać po bardziej zaokrąglonym brzuchu, mniej intensywnym wybarwieniu oraz okrągłym zakończeniu płetwy grzbietowe, podczas gdy u samca jest ona wyraźnie spiczasta. Młode osobniki mają białe zakończenia płetw.

Gatunek bardzo aktywny, przebywający głównie w dennej partii zbiornika. Przejawia silny terytorializm wobec przedstawicieli własnego i podobnie wybarwionych gatunków, dlatego najbezpieczniej trzymać pojedynczy egzemplarz. W większym zbiorniku można próbować hodować większą grupę lub spróbować kohabitacji z innymi gatunkami. W żadnym wypadku nie należy ich hodować z rybami weloniastymi oraz o intensywnie czerwonym ubarwieniu. Jako towarzystwo najlepiej sprawdzą się wytrzymałe gatunki przebywające głównie w górnej części akwarium. Jest żywiołową rybą, najczęściej kręci się wokół kryjówek oraz roślin, z których zjada glony.

Grubowarg dwubarwny wymaga dużego i długiego zbiornika, z dużą ilością roślin i wolnym miejscem do pływania. Grubowargowi należy zapewnić dużo kryjówek z korzeni i kamieni. Jako podłoże najlepiej sprawdzi się ciemny piasek lub drobny żwirek. Zbiornik powinien być tak urządzony, żeby łatwo było wyznaczyć terytoria. Najlepiej toleruje dojrzałą miękką lub lekko twardą wodę. Nie lubi zbyt jasnego oświetlenia. Pomimo swoje popularności nie jest rybą łatwą w hodowli.

W naturalnym środowisku żywi się glonami, skorupiakami i larwami owadów. W akwarium zazwyczaj nie jest wybredny i przyjmuje każdą oferowaną karmę. Dla intensywnego wybarwienia należy mu często podawać żywe lub mrożone pokarmy mięsne, takie jak rureczniki, doniczkowce, larwy wodzieni i komarów. Chętnie zjada także surowe i gotowane warzywa oraz glony.

Rozmnażanie:
Jest to gatunek ryb akwariowych bardzo trudny do rozmnożenia w akwarium. Trudność polega głównie na agresywności ryb w stosunku do własnego gatunku. Poza tym do rozmnażania potrzebne są zbiorniki o pojemności 500- 1000 l. Woda w akwarium tarliskowym musi być miękka, lekko kwaśna, o temperaturze podniesionej o 2-3 stopnie w stosunku do normalnej temperatury w zbiorniku, w którym ryby przebywają na co dzień. Musi działać filtr torfowy. Tarło poprzedza taniec godowy, polegający na pływaniu ryb wokół siebie i jednoczesnym wykonywaniu dziwnych ruchów. Wywołane hormonalnie tarło prowadzi do rozrzucenia ikry, podczas gdy naturalne przebiega przy dnie zbiornika w zagłębieniu. Młode wykluwają się po około dwóch dniach.

Galeria