Nazwa: Mascara Barb

Nazwa łacińska: Dawkinsia assimilis

Rząd: Karpiokształtne (Cypriniformes)

Rodzina: Karpiowate] (Cyprinidae)

Pochodzenie: Azja

Wielkość: 9-12 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 240 l

Temperatura wody: 19-25°C

Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 6,0- 7.0

Pokarm: Suchy, żywy i mrożony

Charakterystyka:
Gatunek endemiczny dla południowo-zachodnich stanów Indii, Karnataka i Kerala, gdzie został zebrany z dorzeczy Netravati, Chalakudy i Kallada. Dokładny zasięg występowania tego gatunku pozostaje niejasny. Ryby te można spotkać w różnych siedliskach, zarówno w wodach o wolnym przepływie z duża ilością roślinności marginalne i mulistym podłożu, jak i w czystych, bystro płynących ciekach o skalistym dnie.
Jest to niewielka ryba o wrzecionowatej, typowej dla karpiowatych sylwetce. Całe ciało pokryte dużymi, mocno połyskującymi łuskami. Ubarwienie srebrzysto- białe w dolnej części i złote w górnej połowie. Między tymi dwoma kolorami często widoczna czerwona, przerywana linia- szczególnie widoczna u dojrzałych samców. Charakterystyczne są dwie czarne plamy- jedna wokół oka (stąd angielska nazwa Mascara Barb), druga u nasady płetwy ogonowej. Płetwy w większości przejrzyste o czerwono- czarnych zakończeniach, szczególnie widocznych na płetwie grzbietowej i płetwie ogonowej.

Samice są mniej kolorowe od samców, zazwyczaj całe srebrzyste, są też od nich większe i bardziej krągłe. U dojrzałych samców można też zauważyć charakterystyczne guzki na głowie, szczególnie w czasie tarła.

Ryba o spokojnym usposobieniu, świetnie nadająca się do akwarium towarzyskiego. Współlokatorów innych gatunków najczęściej zwyczajnie ignoruje. Znacznie mniejsze ryby mogą być zjadane. Warunkiem dobrego samopoczucia tego gatunku jest trzymanie grupy 8-10 osobników w proporcjach 1 samiec na 2-3 samice. Pojedynczo trzymane osobniki stają się zestresowane i szczególnie podatne na choroby. Na małych przestrzeniach może dochodzić do utarczek między samcami, dlatego ważne jest zapewnienie odpowiednich warunków i właściwych proporcji w hodowanej grupie. Gatunek bardzo aktywny, pływający po całym akwarium.

Zbiornik dla tych ryb powinien zapewniać zarówno wiele kryjówek, jak i sporo otwartej przestrzeni do pływania. Adaptuje się w różnych biotopach, jednak zalecane jest akwarium imitujące warunki strumienia lub rzeki z podłożem złożonym z różnej wielkości, zniszczonych przez wodę skał, piasku i drobnego żwiru. Do dekoracji można również użyć korzeni i kawałków drewna oraz posadzić odporne rośliny. Wymaga nieskazitelnej wody i nie toleruje zanieczyszczeń organicznych, dlatego wskazana jest dobra filtracja i cotygodniowe podmiany 30-50% pojemności zbiornika.

Gatunek wszystkożerny. W naturalnym środowisku żywi się owadami, skorupiakami, roślinami i różnego rodzaju szczątkami. Aby zachować ryby w dobrej kondycji najlepiej podawać małe, regularne posiłki, składające się żywych i mrożonych pokarmów, takich jak dżdżownica, rozwielitka czy artemia, i uzupełniać je suchymi płatkami i granulkami.

Rozmnażanie:
Ryba dość łatwa do rozmnożenia. W optymalnych warunkach zdarza się, że niewielka ilość narybku może się wychować bez ingerencji akwarysty w zbiorniku ogólnym, jednak, aby zmaksymalizować efekt wskazane jest przeniesienie tarlaków do akwarium tarliskowego.
Zbiornik powinien być wypełniony nieznacznie kwaśną lub obojętną wodą o temperaturze 23-25°C , a dno pokryte siatką o niewielkich oczkach, pozwalających na opadanie ikry i jednocześnie chroniących jaja przed dorosłymi rybami. Wybraną parę (lub dwie pary) przed przystąpieniem do tarła należy obficie karmić. Po wpuszczeniu tarlaków do akwarium trzeba ograniczyć oświetlenie zbiornika. Do tarła powinno dojść kolejnego dnia rano.
Podobnie jak większość małych ryb karpiowatych, gatunek ten nie wykazuje zainteresowania wychowaniem potomstwa, dlatego po pojawieniu się ikry tarlaki można odłowić. Narybek powinien wykluć się po 24 – 48 godzinach, a po 1-2 dniach zacząć swobodnie pływać po zbiorniku. Przez kilka pierwszych dni maluchy wymagają mikroskopijnego pokarmu, aż będą na tyle duże, że zaczną przyjmować larwy solowca..

Galeria