Nazwa: Pielęgniczka peruwiańska

Nazwa łacińska: Apistogramma eunotus

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Pielęgnicowate (Cichlidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: 6-10 cm

Usposobienie: Łagodne, w czasie tarła i wylęgu samica może być agresywna

Wielkość akwarium: > 60 l

Temperatura wody: 24-28°C

Parametry wody: Miękka do średnio twardej, pH 5,5- 7,0

Pokarm: Żywy, mrożony, suchy

Charakterystyka:
Pielęgniczka peruwiańska (Apistogramma eunotus) pochodzi z dorzecza Japura i Shahuaya, na terenie Peru i Kolumbii. Zamieszkuje wolno płynące strumienie, potoki oraz mniejsze rzeki. Ta niewielka ryba występująca w kilku odmianach barwnych. Najczęściej spotykane w hodowli samce tego gatunku mają srebrzyste ciało z turkusowym połyskiem. W poprzek ciała można zauważyć jaśniejsze i ciemniejsze pręgi oraz wyraźny ciemny pasek wzdłuż linii bocznej, często przerywany. Płetwy w kolorze ciała z lekko pomarańczowym odcieniem, wyraźna pomarańczowa plama za skrzelami. Samice są znacznie słabiej wybarwione- beżowe z lekkim turkusowym połyskiem na łuskach i przejrzystymi płetwami. W sprzedaży dostępne są także odmiany: „Orange Tail”- z wyraźnie pomarańczowym ogonem i mniej wyraźną linią wzdłuż ciała, oraz „Rio Tapiche”- z dodatkową ciemna pręgą przechodzącą przez oko oraz pomarańczowymi krawędziami płetwy ogonowej. Dymorfizm płciowy bardzo dobrze zaznaczony- poza różnicą w ubarwieniu, samce są też sporo większe od samic i osiągają wielkość do 10 cm, podczas gdy samice rzadko dorastają do 6 cm. Płetwa grzbietowa samca jest znacznie większa z oddzielonymi pierwszymi i wydłużonymi ostatnimi promieniami.

Mogą być hodowane w akwarium towarzyskim z rybami o podobnych wymaganiach. W okresie tarła i opieki nad potomstwem samice mogą stać się terytorialne i agresywne wobec innych ryb, szczególnie przedstawicieli swojego i pokrewnych gatunków (w tym wobec samca). Lepiej nie trzymać ich z innymi z rodzaju Apistogramma, ze względu na łatwość krzyżowania się. Przebywają głównie w dennej i środkowej części zbiornika.

Akwarium powinno być obsadzone roślinami oraz wyposażone w liczne jaskinie i inne kryjówki. Jako dekoracji można użyć korzeni, drewna oraz liści, które będą imitować naturalne warunki życia ryby. Jako podłoże najlepiej sprawdzi się piasek. Akwarium powinno być słabo oświetlone i częściowo zacienione roślinami pływającymi. Filtracja, a przynajmniej przepływ wody, nie powinny być bardzo mocne i najlepiej unikać większych podmian wody niż 10-15% tygodniowo.

W naturalnym środowisku Pielęgniczka peruwiańska żywi się głównie drobnymi bezkręgowcami, zbieranymi na dnie. W akwarium można podawać świeżą lub mrożoną artemię oraz larwy ochotki. Większość ryb akceptuje także suche pokarmy, opadające na dno. Podczas szukania pokarmu ryba często bierze do pyska podłoże, które następnie „wypluwa”.

Rozmnażanie:
Jeśli parametry wody są dobre, a kryjówki są dostępne- ryba chętnie samoistnie przystępuje do tarła. Samica składa jaja w kryjówkach, szczelinach oraz wnękach między dekoracjami. Opiekę nad ikrą i narybkiem sprawuje samica. Może ona w tym czasie być agresywna, szczególnie wobec samca, dlatego w małym zbiorniku lepiej go odłowić. Po zużyciu woreczka żółciowego narybek chętnie przyjmuje larwy solowca, nicienie mikro i inne równie drobne pokarmy mięsne.

Galeria

Pielęgniczka peruwiańska