Nazwa: Brak polskiej nazwy

Nazwa łacińska: Gobioides broussonnetii

Rząd: Okoniokształtne (Perciformes)

Rodzina: Babkowate, babki (Gobiidae)

Pochodzenie: Ameryka Północna, Środkowa i Południowa

Wielkość: 60 cm

Usposobienie: Łagodne, ale nieco terytorialne

Wielkość akwarium: >400 l

Temperatura wody: 22-26 °C

Parametry wody: Z dodatkiem soli

Pokarm: Żywy, mrożony

Charakterystyka:
Gobioides broussonnetii
zamieszkuje błotniste estuaria u wybrzeży Ameryki Południowe, Środkowej i Północnej. W naturze osiąga wielkość do 60 cm, jednak w akwariach rzadko przekracza 30 cm. Ma silnie wydłużoną sylwetkę o bardzo dużej głowie. Płetwa grzbietowa ciągnąca się od wysokości skrzeli aż do ogona. Wiotka o bardzo grubych i rzadko rozstawionych promieniach, przez co sprawia wrażenie ząbkowanej. Płetwa odbytowa dochodząca do lancetowatej płetwy grzbietowej. Po bokach masywnej głowy wydatne płetwy skrzelowe, które ryba stroszy w razie zagrożenia. Wszystko to w połączeniu ze sporą paszczą, powoduje, że ryba swoim wyglądem wzbudza respekt, skąd jej angielska nazwa Dragon Fish. Ciało ma zazwyczaj lekko niebieską metaliczną barwę, choć zdarzają się również egzemplarze blade o lekko złocistym połysku. Charakterystyczną cechą są również bardzo małe oczy. Płeć trudna do odróżnienia, jedyną wiarygodną metoda jest badanie brodawek płciowych.

Wbrew pozorem jest to dość łagodnie usposobiony gatunek. Samce mogą przejawiać terytorialne zachowania wobec przedstawicieli własnego i innych gatunków, jednak zazwyczaj nie robi im krzywdy, choć znane są również doniesienia o bardzo agresywnych osobnikach. Ze względu na specyficzne potrzeby najlepiej trzymać te ryby w akwarium gatunkowym, choć można hodować je również z innymi spokojnymi rybami o podobnych wymaganiach. Nie należy umieszczać go w akwarium z bardzo żywiołowymi i agresywnymi rybami, ponieważ ze względu na słaby wzrok może mieć problem z konkurowaniu o pożywienie. Przebywa głównie na dnie akwarium.

Gobioides broussonnetii ze względu na pokaźne rozmiary wymaga dużego zbiornika o długości co najmniej 150 cm. Jako podłoże konieczna jest dość gruba warstwa drobnego piasku, w którym ryba uwielbia się zakopywać. Należy też zapewnić sporo kryjówek między kamieniami. Rośliny nie są zalecane.
Gatunek ten wymaga słonawej wody o zasoleniu do 1% czyli 100 g na 10 l. Wskazana temperatura to 22-26 °C. Jest bardzo wrażliwy na wahania temperatury, natomiast zazwyczaj dobrze znosi zmiany zasolenia.

Ryba jest typowym mięsożercą. Podstawę diety powinny stanowić tubifexy, dżdżownice oraz drobne skorupiaki, która pobiera z dna przecedzając piasek swoją wielką paszczą. Potrzebuje również dodatku pokarmów roślinnych, takich jak glony czy tabletki ze spiruliną.

Rozmnażanie:
Udane rozmnożenie zdarza się w niewoli bardzo rzadko. Największe prawdopodobieństwo daje trzymanie grupy haremowej składającej się z samca i trzech samic. Stymulujące jest obfite karmienie oraz wahania zasolenia. Po wykluciu narybku tarlaki należy odłowić, ponieważ stanowią zagrożenie dla maluchów. Młode można karmić pierwotniakami i larwami solowca.



Galeria