Nazwa: Otosek zebra (Otos zebra)

Nazwa łacińska: Otocinclus cocama

Rząd: Sumokształtne (Siluriformes)

Rodzina: Zbrojnikowate (Loricariidae)

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wielkość: 4-5 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 60 l

Temperatura wody: 20-22ºC

Parametry wody: pH 6,0- 7,5, miękka do średnio twardej

Pokarm: Suchy, świeży, mrożony (roślinny)

Charakterystyka:
Gatunek pochodzący z dorzecza Marañón i Ukajali w Peru. Na siedliska wybiera głównie mniejsze dopływy lub wolno płynące wody stref brzegowych większych rzek, charakteryzujące się dużą ilością roślinności.

Otosek zebra posiada dość krępe walcowate ciało z nieco wydłużonym pyskiem zakończonym przyssawką. Od innych otosków różni go posiadanie pełnej linii bocznej (bez płytek szczelinowych) oraz oryginalne ubarwienie. Ciało tej ryby jest szaro- beżowe z ciemnymi pasami układającymi się we wzór zebry (stąd nazwa). Pasy te zachodzą również na płetwę grzbietową. Na płetwie widnieje ciemny pasek układający się w literę „w”. Pozostałe płetwy przezroczyste.

Płeć trudna do odróżnienia. W pełni wyrośnięte samce są zazwyczaj 0,5- 1 cm mniejsze i smuklejsze od dorosłych samic.

Jest rybą stadną, dlatego najlepiej trzymać grupę 6-8 osobników. Ma łagodne usposobienie i jest raczej nieśmiały. Z tego względu w akwarium towarzyskim nie należy zestawiać go z dużymi, agresywnymi rybami ponieważ może to spowodować wycofanie i stres ryby. Większość czasu spędza na zeskrobywaniu glonów z elementów wystroju zbiornika, od czasu do czasu można go zauważyć “odpoczywającego” na liściach. Ryba raczej skryta, chętnie korzysta z osłony roślin i potrafi długo pozostawać niewidoczna. Brak osłony wpływa na nią stresująco i może nawet zakończyć się zgonem. Aktywny w ciągu dnia.

Wymaga zbiornika z dużą ilością roślinności, również pływającej. Podłoże z piasku lub drobnego żwiru o zaokrąglonych krawędziach. Konieczne jest zapewnienie dużej ilości kryjówek oraz zadbanie o płaskie powierzchnie, na których rozwiną się glony. Świetnie sprawdzą się kamienie lub kawałki drewna. Światło powinno być rozproszone i niezbyt intensywne. Filtracja powinna być delikatna i nie powodować dużego ruchu wody. Gatunek ten wymaga stabilnych warunków wodnych i nigdy nie powinien być dodawany do niedojrzałego akwarium.

W naturalnym środowisku żywi się glonami oraz peryfitonem. Dlatego w zbiorniku powinna znajdować się duża ilość zielonych glonów oraz okrzemków lub dobry biofilm na liściach roślin i innych powierzchniach. Po zaaklimatyzowaniu chętnie przyjmuje suchy pokarm roślinny, taki jak spirulina oraz tabletki z wodorostów. Można też podawać warzywa, takie jak blanszowany szpinak, ogórek i cukinia. Zdarza się, że zjada inne suche pokarmy, jednak niedobór składników roślinnych może powodować choroby. Zdarza się, że otosek próbuje żerować na ciałach innych ryb. Dzieje się tak zazwyczaj w wyniku stresu lub jest znakiem, że w zbiorniku jest za mało glonów.

Rozmnażanie:
Rozmnażanie w akwarium zdarza się sporadycznie i zazwyczaj jest dziełem przypadku. Czynnikiem zachęcającym jest z pewnością miękka i kwaśna woda. Para tarlaków wspólnie czyści miejsce, w którym ma zostać złożona ikra (zazwyczaj są to liście roślin). Jednorazowo samica składa 30-50 jaj. Młode wylęgają się po 2-3 dniach. Narybek jest bardzo mały i wymaga dostępu do dużej ilości glonów.