Ryby akwariowe - Mieczyk Hellera

Nazwa: Mieczyk Hellera

Nazwa łacińska: Xiphophorus helleri

Rząd: Karpiokształtne

Rodzina: Piękniczkowate (Poeciliidae)

Pochodzenie: Stojące i wolno płynące wody od Meksyku do Gwatemalii

Wielkość: Do 10 cm

Usposobienie: Łagodne

Wielkość akwarium: > 160 l

Temperatura wody: 23-25°C

Parametry wody: pH 7,0-7,5 GH 6-25°dGH

Pokarm: Suchy, mrożony, żywy

Charakterystyka:
Mieczyk Hellera występuje w przeróżnych odmianach barwnych, od żółtych przez zielone, czerwone do czarnych. W naturze występuje najczęściej zielony z seledynowymi bokami o niebieskim odcieniu i czerwonej prędze wzdłuż linii bocznej. Zdarzają się też osobniki czerwone (bledsze niż w hodowli) i czarno nakrapiane. Wyróżnia się też osobną grupę mieczyka dwubarwną czerwono-czarną, w której są dwie odmiany:
– Wagtail – o czerwonym ciele i czarnych płetwach
– Tuxedo – o czerwonym grzbiecie i brzuch i czarnym szerokim pasie przez środek ciała.
Występuje jeszcze forma:
– Berlińska – czerwona, nakrapiana czarnymi plamkami z przewagą czarnego koloru w części ogonowej,
– Kometa pomarańczowo – żółta gdzie na ogonie można zauważyć 2 czarne paski,
– odmiana albinotyczna o ciemnoczerwonych oczach.
Dużą popularnością cieszą się również weloniaste odmiany Mieczyka.

Charakterystyczną cecha u wszystkich Mieczyków jest wydłużona dolna część płetwy ogonowej przypominająca „miecz” czemu ryby zawdzięczają swoją nazwę. Miecz ten też pozwala odróżnić płeć ryby ponieważ jest cechą charakterystyczną samców. Tylko osobniki dorosłe posiadają „miecz”, który zaczyna się on wykształcać po zahamowaniu wzrostu ciała. Oprócz płetwy w kształcie „miecza” samce posiadają jeszcze narząd kopulacyjny – tak zwane gonopodium. Jest to spiczasty wyrostek utworzony z przekształconej płetwy odbytowej. Samice są za to większe od samców i okrąglejsze. Dorosłe samce mogą osiągnąć 10 cm długości ciała plus ogon który może dać im dodatkowe 3-4 cm.

Mieczyk Hellera to stosunkowo łagodna ryba. Czasem samce mogą być agresywne w stosunku do siebie, dlatego zaleca się trzymanie ryb w haremie jeden samiec i dwie lub więcej samic. Akwarium dla Mieczyków powinno mieć dość spore rozmiary ok. 160 l. W mniejszych ryby karłowacieją i nie osiągają swoich naturalnych rozmiarów. Akwarium powinno być przykryte żeby ryby nie wyskoczyły. Roślinność powinna być w miarę gęsta i raczej z dużymi liśćmi ponieważ drobne listki mogą zostać zjedzone. Jako podłoże można wykorzystać drobny żwirek lub gruby piasek a jako dekoracje można użyć korzenie, lignity
i kamienie. Oświetlenie powinno być stosunkowo mocne. Ryby lubią czysta wodę dlatego zalecana jest wydajna filtracja i regularne co tygodniowe podmiany wody w ilości 20-30%.

Mieczyki bardzo chętnie zjadają larwy ochotki, czarnego komara lub rurecznika. Można im podawać też dobrej jakości pokarm suchy a także parzoną sałatę, szpinak.

Rozmnażanie:
Rozmnażanie w akwarium jest stosunkowo łatwe, ryby są jajożyworodne. Po zapłodnieniu do którego dochodzi wewnątrz samicy młode wylęgają się po 30-40 dniach. W zależności od kondycji samica jest
w stanie urodzić do 250 młodych jednorazowo. Dorosłe osobniki zjadają maluchy, dlatego samicę tuż przed porodem należy umieścić w kotniku lub akwarium z dużą ilością roślin drobnolistnych i pływających tak aby małe rybki miały się gdzie schować. Po 24 godzinach od wylęgu młode mieczyki zaczynają pływać. Podajemy im specjalny pokarm dla narybku lub larwy solowca. Karmimy nawet kilka-kilkanaście razy dziennie.

Ciekawostki:
• Podobno jeśli samicy ciężarnej będziemy podawać drobno siekane dżdżownice jest ona w stanie urodzić do 400 młodych jednorazowo.
• Samica po jednym zapłodnieniu może rodzić nawet kilka razy ale każdy miot jest coraz mniej liczny.
• Mieczyki mogą zmieniać płeć, nawet samica która już rodziła może zmienić się w samca. Zanika jej plamka ciążowa a potem wyrasta jej „miecz” i gonopodium. Samcom zmieniającym się w samicę zanika gonopodium ale „miecz” pozostaje. Przyczyny zmian płci nie są znane.
• Tylko część mieczyków w handlu jest w 100% gatunkiem Xiphophorus helleri – większość ma w sobie domieszkę gatunków spokrewnionych np. Zmienniaka plamistego.
Pozostałe ciekawe gatunki z rodziny piękniczkowatych: Gupik pawie oczko, Gupik Endlera, Platka (Zmienniak plamisty), Molinezja czarna (ostrousta).

Galeria